Σε μια εποχή που η αλήθεια φαντάζει με όνειρο θερινής νυκτός, σε μια εποχή που η ειλικρίνεια θεωρείται ελάττωμα, που η ευγένεια καταπατείται με βάναυσο τρόπο, αρνούμαι να κρύβομαι πίσω από ψέματα που ροκανίζουν ψυχές. Είμαι αυτό που φαίνομαι κι ας φαντάζει ρομαντικό, ας φαντάζει ότι πετάω πάνω στο δικό μου ροζ συννεφάκι. Σε ένα συννεφάκι που χωράει μόνο τα δικά μου όνειρα, την δική μου ευτυχία και την αγάπη που έχω να δώσω. Ακόμα κι αν την δώσω σε λάθος ανθρώπους, τίποτα δεν μετανιώνω, γιατί ό,τι κι αν κάνω, το κάνω χωρίς να ζητάω κάτι, δεν περιμένω ανταπόκριση. Δεν ανέχομαι όμως την αχαριστία και την αδικία.
Ίσως να υπήρξα άδικη, ίσως γράφοντας κομμάτια της ψυχής μου να μην ανταποκρίνεται στην δική μου αλήθεια. Εμείς που βγάζουμε την πένα σε μια σελίδα χαρτί, πολλές φορές γράφουμε για πράγματα που οι ίδιοι κάνουμε και δεν έχουμε το κουράγιο να κοιτάξουμε τον καθρέφτη και να δούμε με μια άλλη ματιά τον εαυτό μας. Κουράστηκα να κρύβομαι πίσω από την ευπρέπεια, πίσω από τα πρέπει μιας κοινωνίας που ζει μόνο πίνοντας το αίμα μας.
Άνθρωποι ψεύτικοι, ύποπτα ευγενικοί, άνθρωποι που δεν έχουν το θάρρος να κοιτάξουν μέσα τους και να δουν πού είναι το δικό τους λάθος. Ζουν μια ζωή κατηγορώντας συνέχεια των άλλων, ζηλεύοντας την ευτυχία και την επιτυχία του άλλου, αντί να προσπαθούν να φτιάξουν την δική τους ζωή όμορφη με όνειρα και στιγμές δικές τους. Ζούνε ζωές άλλων, τρέφονται με το απόλυτο τίποτα και στις συζητήσεις τους το μόνο που τους νοιάζει είναι τι κάνει στην ζωή του ο διπλανός τους. Αρνούμαι να αλλάξω χαρακτήρα και αρνούμαι να απολογούμαι στον καθένα για το ποια είμαι εγώ, για το τι μπορώ να κάνω, γιατί είμαι δοτική και γιατί πληγώνομαι από ανθρώπους που έρχονται με αγγελική μορφή, αλλά μέσα τους είναι διάβολοι με άδειες ψυχές. Το απόλυτο τίποτα… Αρνούμαι να κρύβομαι, αρνούμαι να υποκύπτω και αρνούμαι να μην εμπιστεύομαι, επειδή κάποιοι ζούνε μέσα στην τοξικότητα.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/