Ήρθες. Έφυγες. Ξαναήρθες. Και πάλι το ίδιο… Μια ιστορία που ανέχτηκα στο όνομα του έρωτά μου για σένα. Μια ιστορία που με κούρασε, μια ιστορία που ήταν δύσκολο να ανθίσει, είχε εμπόδια πολλά. Πέρασαν χρόνια και ο καθένας άλλαξε πορεία. Εσύ εκεί κι εγώ εδώ. Τώρα τι θέλεις και με ψάχνεις; Τι θέλεις και εμφανίζεσαι ξανά και ξανά; Ξαφνικά θυμήθηκες ότι κάποτε υπήρξαν συναισθήματα από μένα για σένα και στην προσπάθεια σου να τα ενεργοποιήσεις, εμφανίζεσαι στη ζωή μου; Έχω κουραστεί να σε αποθαρρύνω. Έχω κουραστεί να σε διώχνω κι εσύ να μην ξεκολλάς. Έχω κουραστεί να λέω “όχι” κι εσύ να καταλαβαίνεις “ναι”. Έχω κουραστεί πλέον να προσπαθώ για μας.
Ξέρεις κάτι; Δεν με ενδιαφέρει τι νιώθεις και ειλικρινά δεν έχει καμία σημασία τώρα πια. Ζήσε τον αόριστο μαζί μου κι άφησε να ζήσω τον ενεστώτα μου χωρίς εσένα. Δεν είσαι παρόν μου και δεν θα επιτρέψω να εισβάλλεις στο μέλλον μου. Δεν με εκτίμησες όταν μπορούσες. Δεν με μέτρησες σωστά. Δεν μπορώ να κάνω πλέον τίποτα για σένα. Η ιστορία μας ανήκει πίσω, όπως κι εσύ. Δεν είσαι η ζωή μου πια.
Χρυσάνθη Σ.