Ανάθεμα τα μάτια σου κορίτσι μου! Ανάθεμα τα μάτια σου, που μ’ έκαναν να ερωτευτώ, να νιώσω, να ποθήσω, να αγαπήσω σαν παιδί. Ανάθεμα τα μάτια σου, που το μπόρεσαν να ανοίξουν διάπλατα τις πύλες τις ψυχής μου, να διαλύσουν τα τείχη της καρδιάς μου, να καταστρέψουν τις άμυνες του μυαλού μου. Πόση αγάπη, πόση αλήθεια, πόσο φως, πόσο πάθος, πόσο πόθο, πόση αμαρτία κρύβεις μέσα στο βλέμμα;
Πώς το μπορείς και σαν μ’ αγγίξει η ματιά σου, ξεγυμνώνεις μπροστά σου το είναι μου; Ανάθεμα τα μάτια σου κορίτσι μου! Σπινθήρες αναμμένοι που ταράζουν την ψυχή και το κορμί μου. Κι όταν φουρτουνιάζουν, να σκοτεινιάζει ο κόσμος μου κι όταν χαμογελούν, να φωτίζει το σύμπαν μου. Και σε κοιτώ και σ’ ερωτεύομαι κάθε λεπτό και λίγο παραπάνω. Και μου γελάς και γίνεσαι και λίγο περισσότερο αδυναμία μου. Κι αφήνομαι και παραδίνομαι και τα ρισκάρω όλα. Κι ας τα χάσω… Ανάθεμα τα μάτια σου κορίτσι μου!
Men’s View – Ανδρέας Φ.