Πλησίασε λίγο να σου πω… Μην φοβάσαι, δεν δαγκώνω! Eίμαι μια γυναίκα που θέλω ν’ αγαπηθώ, να ερωτευτώ, να φλερτάρω! Με ονομάζουν δυναμική, αλλά δεν καταλαβαίνω… όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από το φύλο τους, δυναμικοί δεν είναι, αφού μάχονται καθημερινά να εκπληρώσουν τον αυτοσκοπό τους; Δεν καταλαβαίνω τι λάθος κάνω και όταν μπαίνω στον χώρο σταματούν να μιλάνε και με κοιτούν σαν αξιοθέατο! Δεν έχω κάτι διαφορετικό από όλες τις υπόλοιπες γυναίκες, από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αισθάνομαι, ποθώ και νιώθω, αν όμως δεν έρθεις ποτέ να μου μιλήσεις ή αν δεν μου απαντάς όταν σου μιλώ και σαστίζεις, δεν θα μάθεις ποτέ τι θα μπορούσα να γίνω για εσένα. Δεν αρκούν τα μάτια, γι’ αυτό υπάρχει η φωνή, δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω πλήρως τι κρύβει το βλέμμα σου ή οι σκέψεις σου αν δεν μου τις πεις!
Κοίτα, καταλαβαίνω, κάποιες φορές κομπλάρεις, και εγώ, μην σου κάνει εντύπωση. Μην φοβάσαι την απόρριψη, γιατί δεν πρόκειται να σε απορρίψω! Ναι, δεν το ξέρεις, αλλά πρέπει να βρεις το θάρρος να με πλησιάσεις. Σε βοηθώ, προσπαθώ να σε ενθαρρύνω με κάθε τρόπο, αλλά να… σε χάνω πάλι! Διστάζεις… και όχι μόνο διστάζεις, αλλά κάνεις και την λάθος κίνηση! Την πέφτεις σε άλλη! Προτιμάς το ευκολότερο; Προτιμάς το σίγουρο, αυτό που δεν θέλει προσπάθεια; Μμμ…μάλλον αυτή είναι η διαφορά μας! Για εμένα δεν ήταν τίποτα εύκολο, έπρεπε να δουλέψω σκληρά, να αναδειχτώ μέσα από τους άνδρες στην δουλειά μου, κάποιες φορές να δουλέψω διπλά να αποδείξω ποια είμαι! Έπρεπε να πληρώσω το νοίκι μου, από μικρή δεν είχα τους γονείς μου να μου τα «χώνουν», να με έχουν πριγκίπισσα! Είχα ευθύνες και λογαριασμούς, ποτέ δεν στηρίχτηκα σε έναν άντρα να πληρώνει! Παρόλα αυτά θα ήθελα την αγκαλιά και τα χάδια σου, θα σου παραδινόμουν χωρίς μάχη, αν έστω τολμούσες να μου πεις ξεκάθαρα πόσο πολύ με θέλεις. Εσύ όμως προτίμησες το εύκολο! Δικό σου λοιπόν, δεν ενδιαφέρομαι πια!
Ελένη Ρέγγα