Τι νόημα έχει η ζωή, εάν δεν έχεις ένα στήριγμα, μια φωνή και ένα χέρι να κρατήσεις, μια αγκαλιά να ζεσταθείς κι ένα χαμόγελο το δάκρυ να σβήσει; Αγώνα δεν δίνουμε μόνο για την επιβίωσή μας, τι θα φάμε σήμερα, ποτέ και πώς θα έχουμε τελειώσει κι αυτή την υποχρέωση, αλλά προσπαθούμε και για την ψυχική μας τροφή, εξίσου σημαντική ανάγκη μέσα σε όλα τα υπόλοιπα. Δίνουμε και εκείνα που κρατάμε μέσα μας και έχουν την ανάγκη να ελευθερωθούν, να πετάξουν στις ψυχές τις άλλες και να φωλιάσουν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί για τον άλλον.
Άφησε ότι κρατάς, χάραξε μια πορεία για ό,τι νοιάζεσαι κι αγαπάς! Έτσι θα νιώσεις ότι είσαι απόλυτα άνθρωπος και πάνω απ’ όλα ζωντανός. Ξεπέρασε κάθε εμπόδιο, εγωισμό, φόβο κι ενοχή. Τολμά για εσένα και τους άλλους και δεν θα μετανιώσεις στιγμή!
Δέσποινα Γρηγοριάδη