Απόψε που θα βγεις να πιείς, να πιείς πολύ, στην υγειά όλων εκείνων που σε πόνεσαν και σε έκαναν να μην μπορείς να δεχτείς κάτι άλλο στην καρδιά σου. Αξίζει για ένα βράδυ να θυμηθείς όλα αυτά που με κόπο προσπαθείς να ξεχάσεις καθημερινά. Αξίζει να τα φέρεις για άλλη μία φορά στο μυαλό σου, γιατί κακά τα ψέματα, για να σε πονάνε σημαίνει ότι κάποτε ήταν τα ομορφότερα που έχεις ζήσει. Ίσως το μέσα σου το έχει ανάγκη να τα επαναφέρεις στην μνήμη σου, για να σου υπενθυμίζεις πως ακόμα ζεις και δεν έχεις πεθάνει μέσα στον πόνο και το σκοτάδι που σε έχουν κατακλύσει.
Αυτή η βραδιά λοιπόν, είναι αφιερωμένη στα ανείπωτα, τα βαθιά και με τέχνη κουκουλωμένα συναισθήματά σου. Για απόψε και μόνο απόψε, επιβάλλεται να τα αφήσεις να βγουν στην επιφάνεια. Επιβάλλεται να σε αφήσεις να νιώσεις όλα αυτά που ποτέ δεν κατάφερες να πεις, ακόμα και να παραδεχτείς. Βλέπεις, ήταν πιο εύκολο να προσποιείσαι ότι δεν είναι εκεί. Είναι όμως και ακόμα και αν καταφέρνεις να τα αγνοείς με ευκολία, συνεχίζουν να υπάρχουν και να σε τρώνε. Για τον καθένα ο πόνος προέρχεται και από διαφορετικές καταστάσεις που του συνέβησαν, όλοι όμως έχουν κάτι κοινό, το συναίσθημα που βίωσαν, αυτό που κάνει την καρδιά να σπάει σε χίλια κομμάτια και να μην αφήνει περιθώρια σε κανέναν να τα συναρμολογήσει.
Για αυτόν λοιπόν τον λόγο, για ένα και μόνο βράδυ στην υγειά των ανείπωτων! Όταν θα είσαι στο ζενίθ των συναισθημάτων σου, επιτρέπεται να πεις όλα αυτά που φοβήθηκες να εκφράσεις, στην σκέψη ότι θα φανείς αδύναμος ή χωρίς αξιοπρέπεια. Είναι η ευκαιρία σου να πεις την συγγνώμη που θεώρησες ότι δεν άξιζε, το άντε γαμήσου που καταπίεσες, το μου λείπεις που δεν έφυγε ποτέ από την σκέψη σου, αλλά και αυτό το σ’ αγαπώ που δεν πρόλαβες να πεις στον φόβο μην χαθεί και αυτό στον αέρα όπως τόσα. Απόψε καρδιά μου, σου αξίζει να πιάσεις πάτο. Μόνο έτσι θα καταφέρεις να σηκωθείς και να πας παρακάτω…
Μαρία Μεϊντάνη