Δεν σου αξίζω μάτια μου! Δεν σου άξιζα και ποτέ! Ήμουν πολλή για το λίγο σου! Βλέπεις ήμουν διατεθειμένη να δώσω όσα είχα και εσύ επέλεξες να τα διώξεις. Και μωρό μου είχα πολύ όμορφα πράγματα μέσα μου για σένα. Ξέρω όμως ότι θα έρθει η στιγμή που θα το μετανιώσεις, μα θα είναι πολύ αργά και τότε θα με νιώσεις. Θα με ψάχνεις παντού, σε κάθε πρόσωπο και σε κάθε μέρος που θα κοιτάς, μα δεν θα είμαι εκεί. Θα ψάχνεις παλιές μας φωτογραφίες, θα ψάχνεις κάτι να πιαστείς, μα δεν θα υπάρχει ούτε ένα κλαράκι να βρεις. Πολύ απλά γιατί τα έκαψες όλα! Τα έκαψες με τέτοια ευκολία, που με έκανε να αναρωτιέμαι αν υπήρξε ποτέ το μεταξύ μας πραγματικά. Αυτό όμως δεν είναι καν το χειρότερο που θα σου έχει προκαλέσει η απουσία μου. Το χειρότερο θα είναι ότι θα τα συγκρίνεις όλα μαζί μου.
Κάθε πρόσωπο που δεν θα έχει την μορφή μου, απλά δεν θα σου κάνει. Κάθε κουβέντα που δεν θα την κάνουμε μαζί, θα σε ξενερώνει. Όταν σου συμβούν αυτά, τότε θα καταλάβεις πώς νιώθω τόσο καιρό. Γιατί κακά τα ψέματα, δεν έχει περάσει μέρα που να μην σε σκέφτηκα. Δεν έχει περάσει στιγμή που να μην σε σύγκρινα και πίστεψέ με, προσπάθησα πολλές φορές να δώσω ευκαιρίες, αλλά μάτια μου κανείς δεν ήταν εσύ. Όταν λοιπόν θα τα νιώσεις όλα αυτά, κάνε μου την χάρη και μην έρθεις να με βρεις. Άσε με να προσπαθώ να σε ξεχάσω όπως έκανες τόσο καιρό. Το να φύγεις ήταν επιλογή σου, το να μην ξαναγυρίσεις άσε να είναι επιλογή μου…
Μαρία Μεϊντάνη