Πέρασαν τα χρόνια κι εγώ μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι πρέπει να είναι όλοι γύρω μου ευχαριστημένοι. Να προσπαθώ να κάνω όλους τους υπόλοιπους καλά. Να σκέφτομαι τα προβλήματά τους και να μην μιλάω, να κατανοώ την κατάστασή τους. Κι εγώ, πού είμαι σε όλα αυτά; Ειλικρινά, πού άφησα τον εαυτό μου για χρόνια; Να προσπαθώ να κάνω τους άλλους να χαμογελάνε. Να μην με ρωτάνε αν εγώ χρειάζομαι κάτι…
Με ξέχασα για πολλά χρόνια, ο εαυτός μου πάντα τελευταίος. Έτσι με έμαθαν, έτσι ήταν το σωστό έλεγαν τότε. Αν κοιτούσες τον εαυτό σου, σε έλεγαν εγωίστρια. Δεν είναι εγωισμός να θέλεις να είσαι ευτυχισμένη, να θέλεις να φροντίζεις πρώτα και πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου. Αυτό επιβάλλεται, πρέπει να είσαι καλά μέσα σου για να το μεταδώσεις, για να αντέχεις κάθε δυσκολία, για να αγαπάς ακόμα περισσότερο και να μοιράζεις αυτή την αγάπη και την ευτυχία σε όσους περισσότερους μπορείς.
Η προτεραιότητα για σένα, είναι μόνο ο εαυτός σου και κανένας άλλος. Την ψυχή σου μόνο εσύ θα την αγαπήσεις και θα την φροντίσεις όπως της αξίζει. Γι’ αυτό σταμάτα να ζεις με τα πρέπει και με το τι θα πει ο κόσμος. Η ευτυχία είναι κάτι προσωπικό και μόνο εσύ μπορείς να την φτιάξεις. Κανείς δεν είναι δίπλα σου. Όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού σου, είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Με αυτόν γίνεται η αναμέτρηση κάθε βράδυ, λίγο πριν κλείσεις τα μάτια.
Βάλε προτεραιότητα την ψυχή σου και προχώρα μπροστά μόνο με τις δικές σου δυνάμεις. Μην ακούς κανέναν και μην κοιτάς τι κάνουν οι γύρω σου. Μόνο την δική σου ζωή φτιάξε, πλησίασε την ευτυχία που ανήκει σε σένα και μόνο, αγκάλιασε τα δικά σου όνειρα και μόνο τότε θα δεις το αληθινό νόημα και τον σκοπό της δικής σου ύπαρξης.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/