Αυτό έχουμε γίνει – αλλά ας ελπίσουμε σε κάτι καλύτερο – πριν να είναι η κατάσταση αναστρέψιμη. Άνθρωποι που με μιζέρια ζούμε, γκρινιάζουμε, είμαστε αγέλαστοι, με μια μόνιμη απαισιοδοξία, βουλιάζουμε με τα μούτρα στην θλίψη, αντί να σηκώσουμε το ανάστημά μας να χαμογελάσουμε. Θυσιάζουμε πολύτιμες στιγμές, χωρίς να τους δίνουμε τη σημασία που τους αξίζει.
Ας ελπίσουμε σε κάτι καλύτερο. Υπάρχουν κι αυτοί που κατ’ επιλογήν δεν σταματούν να βλέπουν τα πράγματα με τη θετική ματιά. Έτσι κι αλλιώς ο κάθε ένας από εμάς έχει το δικαίωμα να επιλέξει όποια στάση θελήσει απέναντι στις μαύρες μέρες, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε μια άρνηση συνεχόμενη, γιατί τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Ας αποδεχθούμε τις όποιες συνθήκες ζούμε, για να αλλάξουν κι όλα τα υπόλοιπα.
Δέσποινα Γρηγοριάδη