Όλη μου η ζωή, ένα λάθος ζευγάρι παπούτσια…

Όλη μου η ζωή, ένα λάθος ζευγάρι παπούτσια… Να γλυκοκοιτάζω στις βιτρίνες των καταστημάτων, όμορφα σχέδια όπως μποτάκια, μοκασίνια, γόβες, sneakers, διάφορα σχέδια με όμορφα χρώματα, που θα μπορούσα να συνδυάσω με τα ρούχα της επιλογής μου. Σαν τους περαστικούς ανθρώπους στη ζωή μας, που νιώθεις ότι θα μπορούσε κάποιος από αυτούς να είναι ταιριαστό ταίρι για σένα. Μάταια όμως… Δεν μπορούσα να βρω το ταιριαστό ζευγάρι για μένα.

Πολλές φορές ακριβά, απλησίαστα, σαν τους κλειστούς χαρακτήρες που δεν ανοίγονται εύκολα, σαν τα στρείδια με τα μονάκριβα μαργαριτάρια, που όσο και να προσπαθείς, δεν θα ανοιχτούν αν δεν το θέλουν οι ίδιοι. Να επιλέγω λάθος νούμερο, λάθος σχέδιο κι όλο κάποιο ελάττωμα να βρίσκω. Πότε να με χτυπάει μπροστά, πότε δεξιά και πότε αριστερά. Να μου είναι μικρό το νούμερο, πότε να με χτυπάει στο ένα πόδι, στο ένα δάκτυλο, πότε στο άλλο. Κι αν καμιά φορά ησυχάσω, ύστερα από πολύ περπάτημα και πατημασιές, να συνηθίζω το παπούτσι, να παίρνει τη μορφή του ποδιού μου… Πρώτα όμως να έχει κάνει την βλάβη του, την ανεπανόρθωτη πληγή του και να μου έχει αφήσει το αναμνηστικό σημάδι του.

Πικρή και άτυχη στιγμή είναι κι η άλλη περίπτωση, όταν βρίσκεις το αγαπημένο σου παπούτσι, ειδικά στις εκπτώσεις, αλλά δεν το βρίσκεις στο νούμερό σου. Έτσι δεν είναι και στη ζωή κάπως τα πράγματα; Δεν υπάρχει πάντοτε ανταπόκριση. Το ελκυστικό, γοητευτικό ζευγάρι σου κλείνει το μάτι απ’ την όμορφη βιτρίνα, μα όταν μπαίνεις στο κατάστημα, διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει στο νούμερό σου, δεν είναι διαθέσιμο για σένα.

Μια σκληρή αλήθεια είναι βέβαια πως τα σωστά, τα κατάλληλα παπούτσια, τα περιφρονείς, τα σνομπάρεις και μένουν στη βιτρίνα. Αυτά που αγκαλιάζουν το πόδι σου, που είναι αναπαυτικά, δεν σου αρέσουν, γιατί δεν είναι τόσο όμορφα όσο θα ήθελες. Αυτά είναι όμως που δεν θα σου κάνουν πληγή και θα σου είναι τόσο βολικά κι άνετα στην ορθοστασία σου, να μην νιώθεις καν ότι τα φοράς. Μία πραγματικότητα που τη γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας. Γιατί εσύ κοιτάς μόνο αυτό που σε ελκύει, αυτό που σου αρέσει, που είναι στη μόδα, αλλά και ταιριάζει με το συνολάκι που θες να βάλεις.

Πόσες φορές κυνηγάμε λάθος παπούτσια, πόσες φορές τα δοκιμάζουμε λάθος στιγμή (η σωστή είναι απογευματινές ώρες σύμφωνα με τους ειδικούς, για να είναι πρησμένο το πόδι); Αμέτρητες φορές! Κι ενώ βλέπουμε ότι είναι ακατάλληλα, πως κάποια στιγμή θα μας χτυπήσουν ύστερα από πολλές ώρες, θα μας ταλαιπωρήσουν, θα μας κουράσουν, εμείς θέλουμε παρόλα αυτά να τα αγοράσουμε. Τόσο πολύ μας παραπλανούν ή τόσο πολύ εθελοτυφλούμε πια και θέλουμε να κάνουμε κακό στα πόδια μας, που δεν βλέπουμε πίσω από την εμφάνιση, από το περιτύλιγμα;