Όσο και να έψαξα, όσα χρόνια κι αν σπατάλησα μακριά σου, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα… κανένας δεν μπόρεσε να σε αντικαταστήσει. Είχες πάντα τον τρόπο να με ηρεμείς, ακόμη και στους ομηρικούς μας καυγάδες. Η ζωή δίχως εσένα είναι σαν ένας κήπος μαραμένος. Το λουλούδι της ψυχής μου ήσουν εσύ. Εσύ ήσουν ο κηπουρός της καρδιάς μου, αλλά γιατί να βάζω αόριστο, αφού σε ζω καθημερινά;
Ζω ακόμα μέσα σου. Βρίσκομαι πίσω από το χαμόγελό σου. Σε αγαπώ πολύ πιο δυνατά αυτή τη φορά. Σε αγαπώ πολύ και δεν θα αφήσω τίποτα να σε στοιχειώσει. Εγώ θα πάρω στα χέρια μου την ζωή σου και θα την γεμίσω με πολλά λουλούδια, πολλά χρώματα. Επειδή μπορώ. Επειδή έτσι θέλω. Επειδή όπου είσαι εσύ, είμαι κι εγώ…
Χρυσάνθη Σ.
Advertisements