Δυσκολεύτηκα να μάθω τον τρόπο να δίνω και ακόμα κάποιες φορές όταν το νιώθω μέσα μου σωστό, πιέζομαι να δώσω. Ό,τι έχω, ό,τι μπορώ και ό,τι κρίνω πως μπορώ! Το δόσιμο δεν είναι στοιχείο χαρακτήρα μου δυστυχώς, το συνάντησα, με συγκίνησε, το υιοθέτησα, έμαθα πόσο όμορφο είναι να δίνεσαι και σταδιακά έγινα καλύτερος άνθρωπος! Έδωσα και μου έδωσαν! Άλλαξα! Η αλλαγή μου, είχε ένα απροσδιόριστο ρίσκο, μια παράξενη γοητεία δοσίματος ψυχής, χωρίς κανένα στοιχείο ότι θα έχω ανταπόδοση όμοιου ψυχικού δοσίματος. Μα ποιο το μεγαλείο, αν περιμένω ανταλλάγματα σε αυτά που προσφέρω οικειοθελώς; Κανένα. Eίναι η ανθρώπινη ανασφάλεια, που υψώνει τοίχους και περιμένει…
Έτσι και στις προσωπικές σχέσεις. Πρόσμενα να μου δώσουν, με μια εσωτερική ζυγαριά τα ζύγιζα όλα, τι έδωσα, τι πήρα, από ποιον, για ποιο λόγο, αν με κάλυπτε, ή όχι. Συν και πλην τα πρόσημά μου! Ζυγαριά τα αισθήματά μου! Εύκολο να δίνεσαι, δύσκολο να σου δίνουν! Γιατί δυσκολευόμουν να δώσω, ποια εγωιστική φύση ξυπνούσε μέσα μου και ήθελε αχόρταγα μόνο να παίρνει; Προσπάθησα με κόπο να το αλλάξω. Ήταν και είναι ακόμα δύσκολο. Έβαλα στην άκρη τον μεγαλειώδη εγωισμό μου και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν! Η καρδιά μου γλύκανε, η ψυχή μου ηρέμησε, το πρόσωπο μου «έστρωσε», μια χαρά για την ζωή εμφανίστηκε! Ήμουν επιτέλους χαρούμενη, με μια ολοκληρωτική χαρά που δεν είχα ξαναζήσει. Τι και αν δεν λάμβανα σχεδόν ποτέ; Δεν με ένοιαζε και δεν με νοιάζει.
Δίνω, αλλά δεν χαρίζω. Δίνω επιλεκτικά, εκεί που νιώθω και νιώθουν. Και κάπως έτσι νιώθω χαρούμενη, με τις απλές, μικρές πράξεις! Αυτό είναι και η ζωή μας, απλές, μικρές πράξεις αγάπης! Περιμένουμε να μετακινήσουμε βράχους για μια γενναία αλλαγή, αλλά παραλείπουμε να ξεκινήσουμε με μικρές πετρούλες που θα μας εκπαιδεύσουν, που θα μας κάνουν να μάθουμε πώς είναι να αλλάζουμε σταδιακά. Ας τολμήσουμε και ίσως το αποτέλεσμα μας δικαιώσει. Δώστε στον έρωτα, δώστε στους φίλους, στην οικογένειά σας, στους συναδέλφους…Δώστε και ας μην πάρετε ποτέ. Δεν πειράζει!
Ελένη Ρέγγα