Τις ανθρώπινες ψυχές να τις βαδίζεις σαν ένα ξεχωριστό μονοπάτι, κάθε φορά που τις συναντάς στις πατημασιές σου. Χωρίς να τις ματώνεις, χωρίς να τις ξεχνάς. Στο κάθε βάδισμα θα γελάσεις και θα κλάψεις αμέτρητες φορές μαζί τους, αλλά θα έχεις τόσα να κρατήσεις κι άλλα τόσα να θυμάσαι.


Ό,τι μπαινοβγαίνει στην ζωή σου, είναι φως και σκοτάδι, με χαρές πολλές αλλά και με λύπες κι όλα τα αποδέχεσαι ξανά, γιατί περιέχουν άλλες εκπλήξεις, άλλες φωνές, άλλα γέλια κι άλλα κλάματα. Είναι οι εμπειρίες της ζωής σου, τα επόμενα κομμάτια τις δικής σου ψυχής που στα έφερε και στα παίρνει κάποιος άλλος.


Δέσποινα Γρηγοριάδη

Advertisements

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.