“Μα αλήθεια σου λέω, γιατί δεν με πιστεύεις;”… Μη λες τόσο την αλήθεια φίλε μου, μόνο το φωτοστέφανο σου λείπει! Έτσι, για να με βγάλεις με μια μεγαλοπρέπεια που μόνο εσύ διαθέτεις, ότι είμαι και τρελή από πάνω. “Ό,τι πεις! Έχεις δίκιο!”. Να σας εκμυστηρευτώ κάτι, αυτή είναι η ατάκα που έμαθα τα τελευταία χρόνια. Όταν πια τα λόγια έχουν καταντήσει ασπίδα του τρελού νου και της φαντασίας που επιμένει να έχει, κοινώς ζει στον δικό του γλυκό κόσμο, τότε λέω αυτό “έχεις δίκιο”.
Αλλά εγώ έχω το δικό μου δίκιο, να με συγχωράς κιόλας, είναι ακριβώς αυτό που νιώθω και ονοματίζω “δική μου αλήθεια”. Πάρε λοιπόν κι εσύ την υποτιθέμενη “αλήθεια” σου κι άμε στο καλό να την καταθέσεις κάπου αλλού. Πού ξέρεις; Μπορεί να έχεις καλύτερη τύχη…
Στέλλα Σωτήρκου