Ξόδεψες πολλά για να με ξεχάσεις… Νύχτες ατελείωτες σε ξένες αγκαλιές, πίνοντας ποτά και σκορπώντας αλόγιστα τα χρήματά σου. Και; Με ξέχασες; Βρήκες τελικά αυτό που διακαώς ζητούσες και δεν το είχα είχα εγώ; Γέμισες τα κενά που σου άφησα ή μήπως τώρα άδειασε περισσότερο το μέσα σου; Πόσα χρόνια θα με ψάχνεις αναρωτιέμαι, πόσα χρόνια θα με καις, πόσα χρόνια θα με σκοτώνεις και θα με ανασταίνεις μόνο και μόνο για ικανοποιήσεις το θλιβερό “εγώ” σου; Πόσο κοστίζει λοιπόν η ζωή μου για σένα σε βράδια, σε γυναίκες, σε ποτά;
Ήθελες να είσαι ο ένας και μοναδικός για μένα. Ήθελες να σε κυνηγάω κι εσύ να με διώχνεις. Ήθελες να είμαι το παιχνίδι σου. Συγχαρητήρια, πέτυχες ακριβώς το αντίθετο! Σε σιχαίνομαι, έτσι απλά και χωρίς περιστροφές. Βρες όποια θέλεις, κάνε ό,τι θέλεις, όμως εμένα δεν θα με βρεις ποτέ ξανά!
Χρυσάνθη Σ.