Πόσο μ’ αρέσει να σε πειράζω πειθαρχημένε, γλυκέ μου έρωτα!

Διασκεδάζω πολύ μαζί σου! Γελάω με την πειθαρχία και τον αυτοέλεγχό σου, γιατί σε λιγότερο από πέντε λεπτά, θα ορκιζόμουν πως θα μπορούσα να τα γκρεμίσω και τα δυο. Μου αρέσουν οι τύποι που είναι οργανωμένοι, τυπικοί, τακτικοί. Ίσως το θαυμάζω, γιατί ποτέ δεν ήμουν έτσι εγώ και για τον ίδιο λόγο, προσπαθώ να δοκιμάζω τις αντοχές τους! Δεν φταίω αλήθεια, μια φυσική ανάγκη απόλυτου παλιμπαιδισμού αναβλύζει από μέσα μου και σαν αυθεντική ενήλικη με σκανδαλιά στη σκέψη, «παίζω» με την ενήλικη τάξη των πραγμάτων.

Φοράς τα γυαλιά σου και διαβάζεις με το ύφος το σοβαρό, σαν να διαβάζεις το μέλλον όλης της ανθρωπότητας, μιλάς στο τηλέφωνο και από το ύφος που παίρνεις, με «βάζεις» σε πειρασμό να έρθω και να σε ενοχλήσω, να δω τι θα κάνεις, πώς θα αντιδράσεις. Μαγειρεύεις και μετράς στην μεζούρα τα υλικά με λεπτομέρεια, λες και αν «πέσει» λίγο παραπάνω αλάτι θα χαλάσει η μυστική συνταγή της επιτυχίας! Κόβεις την σαλάτα και όταν τσιμπολογώ τα υλικά με «γλυκομαλώνεις», γιατί χαλάω την αναλογία των υλικών σου. Τα ρούχα στην ντουλάπα στοιχισμένα, καμία ακαταστασία στον χώρο σου! Αχ αυτή η πειθαρχία σου, με διαολίζει σε βαθμό μεγάλο! Θέλω να τρυπώσω στην ντουλάπα σαν διαολάκι, να σου αλλάξω την σειρά στα ρούχα, να ανοίξω τα μπουκαλάκια στο μπάνιο, να ανακατώσω τον χώρο σου, να σε αποδιοργανώσω, να σπάσω όλες τις άμυνές σου, να δω τι θα κάνεις; Να χωθώ στο κρεβάτι σου και να χαλάσω τα παπλώματα και τα μαξιλάρια.

Σε φαντάζομαι αρχικά να μην μιλάς, να κοιτάς, να προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί και με το πρώτο χαχανητό μου, να χαμογελάς σαν παιδί που κατάλαβε την σκανδαλιά του άλλου παιδιού και θέλει να συμμετέχει και αυτό! Ή μπορεί και να μου θυμώσεις λίγο… λίγο όμως, γιατί σε έμενα τα συγχωρείς όλα, πειθαρχημένε γλυκέ μου έρωτα!