Μάθε ν’ αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη…

Συχνά, παρατηρούμε πολλές σχέσεις γύρω μας. Άλλες δείχνουν χαρούμενες και «υγιείς», άλλες πάλι αδιάφορες και απόμακρες. Ποτέ μην κρίνεις από αυτό που βλέπεις και ποτέ μην πιστεύεις όσα ακούς. Πόσα ζευγάρια βλέπεις καθημερινά που δείχνουν ευτυχισμένα και αγαπημένα, μα στην πραγματικότητα είναι ένα προσωπείο για το φαίνεσθαι; Πόσα ζευγάρια κρατιούνται χέρι χέρι και αγκαλιάζονται μπροστά σε γνωστούς και το βράδυ ξαπλώνουν σε διαφορετικά κρεβάτια; Όταν κλείνει η πόρτα, κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει σε κάθε σχέση ή σπιτικό.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο βάθος του ψυχισμού των ανθρώπων αυτών (που μπορεί να είμαστε ένας από αυτούς), πόσο μάλλον δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι είδους «επικοινωνία» έχουν στη μεταξύ τους σχέση, που οδηγεί σε τραυματισμό και απογοήτευση. Το μόνο που κάνουμε είναι να κρίνουμε ποιος από τους δυο συντρόφους είναι ο καλός και ποιος ο σκάρτος. Αυτό, το έχουμε μάθει πολύ καλά. Κριτές των πάντων, αλλά κανείς του εαυτού του! Ο καθένας κρίνει σύμφωνα με τα δικά του βιώματα και τις δικές του αξίες. Στα δικά μου μάτια, ο Χ μπορεί να φαίνεται καλός και ήρεμος και ο Ψ ο χειρότερος άνθρωπος που υπάρχει. Δεν είμαι σε θέση όμως να γνωρίζω τι έχει κάνει ο Χ στον Ψ και με ποιον τρόπο τον οδήγησε σε αυτήν την συμπεριφορά. Ούτε επίσης είμαι σε θέση να γνωρίζω τι διαδραματίζεται στο εσωτερικό της ψυχής του καθενός και πόσο μάλλον να το αξιολογώ!

Προφανώς σε μια σχέση μερίδιο ευθύνης ως έναν βαθμό έχουν και τα δυο μέλη της και είναι συνυπεύθυνα για την έκβασή της. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και οι καταστάσεις έρχονται και μας εκπλήσσουν. Το ένα χαστούκι πιο δυνατό από το επόμενο και… άουτς! Πόνος, απογοήτευση και πίκρα. Και οι κριτές συνεχίζουν ανενόχλητοι το “έργο” τους, μαζί με τα ποπ κορν τους παραμάσχαλα. Για κάποιους θα είσαι το θύμα, για κάποιους ο φταίχτης, για άλλους το κοροΐδο και η λίστα συνεχίζεται.