Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
Φέτος δεν ξέρω αν ήμουν το καλύτερο παιδί, αλλά σίγουρα έκανα μεγάλη προσπάθεια για να είμαι. Βέβαια και εσύ φρόντισες τον χρόνο αυτόν να μου φέρεις όση αγάπη και ευτυχία σου ζήτησα. Επειδή όμως η ζωή δεν έχει ποτέ μόνο καλά, το σύνολο ολοκλήρωσαν και κάποιες άσχημες στιγμές, οι οποίες με έκαναν να μάθω πράγματα, να μάθω τον εαυτό μου και να αποκτήσω έναν τελείως διαφορετικό τρόπο σκέψης. Για όλα αυτά είμαι ευγνώμων. Αυτά τα Χριστούγεννα όμως, δεν θα ζητήσω κάτι τυπικό, δεν θα ζητήσω κάτι υλικό και ούτε κάτι εύκολο. Ξέρω ότι αυτό που ζητάω δεν μπορεί να γίνει, ότι είναι απίθανο και ακατόρθωτο, αλλά εγώ θα το ζητήσω έτσι, για να έχω κάτι να ελπίζω μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ξέρεις πολύ καλά ότι πάντα έτσι ήμουν…

Θέλω λοιπόν φέτος την ημέρα που θα αλλάξει ο χρόνος, το δευτερόλεπτο αυτό το μαγικό, μαζί με την καινούργια χρονιά, να μπουν στο σπίτι και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν είναι πια εδώ. Να γεμίσει το σπίτι με πρόσωπα που τα έχω νοσταλγήσει και που η ανάμνησή τους έχει γίνει μακρινή και απατηλή. Μαζί όμως, να έρθουν και όσοι δεν έφυγαν ποτέ, να γίνουμε μια μεγάλη παρέα και όμορφη, μια παρέα που για ένα και μόνο βράδυ θα ενωθεί, θα γελάσει, θα φτιάξει και άλλες αναμνήσεις και θα πει όσα δεν πρόλαβε ποτέ να πει. Αυτό το δώρο δεν είναι μόνο για εμένα, αυτό το δώρο θα είναι για όλους όσους αγαπώ, θα είναι μια ανακούφιση στην πληγωμένη τους καρδιά, αλλά και στην δική μου φυσικά.

Και μόνο στην σκέψη ότι θα μπορέσω να ξαναδώ αυτά τα άτομα που έφυγαν άδικα από την ζωή μου, γεμίζει η καρδιά μου με λαχτάρα και προσμονή. Θέλω τόσα να τους πω, τα νέα μου, πώς περνάω, τα όνειρά μου, αυτά που με έχουν πληγώσει και αυτά που ακόμα με πονούν. Θέλω επίσης να τους πω πως είμαι εγώ εδώ να φροντίζω για αυτά που άφησαν εκείνοι πίσω. Ακόμη θα ήθελα μια τεράστια και σφιχτή αγκαλιά από εκείνους, να χωθώ μέσα τους, να μου χαϊδέψουν τα μαλλιά και να μου δώσουν την συμβουλή τους, μιας και αυτοί πάντα ήξεραν καλύτερα, πόσο μάλλον τώρα που τα βλέπουν όλα από ψηλά.