Νιώστε το! Αλλάξτε τις συνήθειές σας και δώστε στον εαυτό σας την ώθηση να νιώσει και να αισθανθεί, όχι περίεργα, αλλά όπως θα ‘πρεπε και όπως το δικαιούται. Μη μένετε σε μικροπρέπειες και μικροστιγματισμένα κίνητρα που θα σας κάνουν να μιλήσετε με μηχανικές κινήσεις, παρά να δώσετε στον εαυτό σας το δικαίωμα να “λουστεί” απ’ το Αστέρι της Βηθλέεμ και να κατανοήσει μια για πάντα, την λάμψη της ψυχής σας και το φως της διαύγειάς της. Ας προσπαθήσουμε μέσα απ’ τις δυσκολίες της ζωής, να ευγνωμονούμε και τον Πλάστη μας, που ‘χουμε την υγειά μας και πρέπει να δοξολογούμε συνέχεια το όνομά Του. Ας δώσουμε στις ψυχές μας τη βοήθειά μας να τις καθαγιάσουμε και μέσα απ’ την αγνότητά τους να αισθανθούμε το μήνυμα γεννήσεως του Θείου Βρέφους, μακριά από κακίες και μικροψυχίες.
Χριστούγεννα, να γεννηθούν μέσα στην καρδιά μας η αγάπη, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός, μα πάνω απ’ όλα να ριζώσει μέσα μας η αξιοπρέπεια της σκέψης μας, απέναντι στα δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια που αναγκάζονται να διαβαίνουν φίλοι μας, άγνωστοι, απλά με μια γλυκιά κουβέντα, στήριξης και ενθάρρυνσης ακόμα. Ας έρθει το Πνεύμα και ας εγκατασταθεί όχι απλά, αλλά να μας μάθει ξανά τι πάει να πει ανθρωπιά, αλλά κυρίως να μας δείξει τι εστί το μεγαλείο του ανθρώπου, μέσα απ’ τις δικές του ανακαλύψεις της δικής του προσέγγισης κι όχι της κάλυψης από επιφανειακές και ευκαιριακές ευχαριστήσεις προς τέρψιν κι όχι θρέψιν των οφθαλμών της ψυχής του. Νιώστε την αγάπη στην καρδιά σας, μακριά απ’ την ριμάδα την εκδίκηση και εκείνο το σαράκι που τρώει πολλούς και πολλές, να δουν τους άλλους να καταστρέφονται. Τι κι αν αυτοί δε θα ‘χουν άμεση επικοινωνία μ’ όλο αυτό, αλλά να, αυτό το κακό συναίσθημα “αρκεί να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα”. Ντύστε τις ψυχές με αλήθειες και γνώμονες ευαισθησίας και καλών τρόπων επικοινωνίας, μα ξεγυμνώστε τις καρδιές σας απ’ το μίσος, τη ζήλια και πετάξτε τα όλα μακριά, να μην βρίσκεστε σε ακτίνα επαφής τους, ακόμα και της παραμικρής ορατότητάς τους.
Πεδία όχι διαμάχης πια, παρά ειρηνικά τα μέτωπα της ζωής και της ευθύνης σας, των εδαφίων της ψυχής σας, με αρετές και ιδανικά, με αξίες τρανές, ώστε να μην γίνετε ποτέ καταπατητές τους. Δεν θέλει τεράστιο κόπο, απλά να καταβάλλουμε τρόπους επαφής και εγέρσεως θελημάτων της ψυχής μας, απέναντι σε κάστρα απάτητα, μα τώρα πια βατά και δυνατής προσέγγισης, μακριά από σφιχτοδεμένες αλυσίδες, παρά οι εγκλεισμοί της ψυχής του νου και της καρδιάς μας, να διατάξουν τις απελευθερώσεις τους και τα συγκεντρωτικά τους δελτία ύπαρξης και έναρξης νέων κεφαλαίων της ζωής μας και της ανάληψής μας για την ίδια μας την υπόσταση, με δυναμική κι αξία, με ανωτερότητα και υπευθυνότητα πάνω απ’ όλα.
Άννα Ζανιδάκη