Μάθαμε εύκολα να λέμε πως όλη αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα, αξίζει μόνο για τις οικογένειες. Μας έμαθαν πως αν είσαι μόνος, όντως θα ‘ναι μια συνηθισμένη μέρα όπως κι οι άλλες και δεν θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση και ένταση, ακόμα και στα δικά μας συναισθήματα. Όταν είσαι μόνος και ξέρεις πως όλοι οι άλλοι είναι με τις οικογένειές τους και εσύ καλείσαι να ζήσεις ίσως και κάτι πρωτόγνωρο, θα πρέπει να δώσεις δύναμη και να αντέξεις κι αυτή την κατάσταση. Δεν είναι ψέματα, πως αυτές τις μέρες το συναίσθημα γίνεται πιο έντονο, αφού για κάποιους οι γιορτινές μέρες συνοδεύονται με διαθέσεις μελαγχολικές, ακόμα και απομόνωσής τους. Δεν είναι καθόλου παράξενο, κυρίως αν έχεις μάθει να τις περνάς χρόνια με τους δικούς σου ανθρώπους, μα για τον α ή β λόγο, καλείσαι να ‘σαι μόνος και να το αντέξεις κι αυτό το γεγονός. Δεν πρέπει να γεμίζουμε με δυσάρεστες σκέψεις, όσο αναπόφευκτο και αν είναι, δίνοντας στον εαυτό μας το κίνητρο να νιώσουμε και να αισθανθούμε το Πνεύμα των Χριστουγέννων σ’ όλο του το μεγαλείο.
Χρόνια τώρα μας λένε πως οι γιορτές είναι οικογενειακές, να ‘ναι όλοι μαζί όπως θα ‘πρεπε, αλλά τα χρόνια έχουν αλλάξει και τα παιδιά μας αναζητούν τα δικά τους πατήματα, μακριά απ’ τις οικογενειακές πολλές φορές εστίες, δίχως να δείχνει πως δεν μας νοιάζονται ή δεν μας αγαπούν. Η ζωή τα τελευταία χρόνια μαζί με τους ρυθμούς της έχει αλλάξει και μας έχει συμπαρασύρει σ’ ένα γαϊτανάκι, ακόμα και μοναξιάς και επιλεκτικής καμιά φορά απομόνωσής μας. Τι να πουν κι οι άνθρωποι που είναι μόνοι τους, όχι από επιλογή, αλλά κατά συνθηκών διαβεβαιώσεις, ακόμα και οι άστεγοι, άτομα που σίγουρα θέλουν τη ζεστασιά της σκέψης μας και τη θερμότητα των πράξεών μας! Σκληρή η μοναξιά, η μοναχικότητα φυσικά επιλογή μας, αλλά το να ‘σαι μόνος και να νιώθεις το βάρος των χρόνων σου να σου πλακώνει την ψυχή, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να βιώσει ένα άτομο. Μα το τρις χειρότερο θα ‘ταν να ‘μαστε ανάμεσα σε πολλά άτομα, μα ξέχωρα απ’ αυτούς να βιώνουμε τη δική μας μοναξιά. Εύχομαι να μη βρεθεί κανένας σ’ αυτή τη θέση, γιατί πονάει πολύ, πιστέψτε με…
Άννα Ζανιδάκη