Η καθημερινότητα και τα προβλήματα σκέπασαν κάθε μας σκέψη και κάθε μας μέρα. Μέρες ίδιες χωρίς σημασία. Και έρχεται η πιο αισιόδοξη εποχή, τα Χριστούγεννα και όλα αλλάζουν δια μαγείας! Τα μαγαζιά στολίζονται με φωτάκια και δεντράκια, οι δρόμοι γεμάτοι λαμπιόνια. Η πόλη από γκρίζα, γίνεται πιο λαμπερή. Μέσα στην καρδιά μας ξυπνάνε οι παιδικές μας αναμνήσεις, τότε θυμόμαστε το παιδί που ξεχάσαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, κάπου σε ένα σκοτεινό παιδικό δωμάτιο. Χριστούγεννα και οι βιτρίνες θυμίζουν παιδική χαρά, χαμογελάς, θέλεις να παίξεις, να απελευθερωθείς από κάθε βάρος που κουβαλάς όλο τον χρόνο. Χριστούγεννα και το παιδί μέσα σου δεν κρατιέται, θέλει να νιώσει ενθουσιασμό και αγάπη, να πάρει και να δώσει δώρα. Να φάει γλυκά που θυμίζουν γιαγιά και οικογενειακή θαλπωρή. Σαν πέφτει το βράδυ και τα στενά φωτίζονται με αστέρια, νιώθεις πως θα πετάξεις, αφήνεις τα προβλήματα να φύγουν μακριά. Κάθεσαι κάτω από το στολισμένο δέντρο στο σπίτι σου και παίζεις με το τρενάκι, εκείνο που όταν ήσουν 10 χρόνων είχε φέρει ο θείος από το εξωτερικό. Σαν μεγαλώσεις, τα Χριστούγεννα γίνεσαι πιο παιδί και από παιδιά. Γελάς, διασκεδάζεις και ελπίζεις ότι η γέννηση του Χριστού θα φωτίσει την ελπίδα που άρχισε να σβήνει λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου…
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/