Μου λες να σε εμπιστευτώ, θεωρείς πως είμαι κάποια που «τραβάει» τα θέματα από τα μαλλιά και σε έχει αδικήσει. Αν σε αδίκησα, λυπάμαι, αλλά δεν έκανες τίποτα για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου, παρά μόνο να την σκορπάς στους ανέμους και να την τσαλαπατάς με τα παπούτσια σου. Να σε εμπιστευτώ, γιατί; Τα χέρια σου τρεμοπαίζουν και τα χείλη σου άλλα λόγια ψιθυρίζουν από αυτά που ακούγονται. Η καρδιά σου λαλεί, άλλα από αυτά που αναφωνεί το στόμα, πόσα θα μου έχουν κρύψει! Να σε εμπιστευτώ, γιατί; Οι πράξεις σου δεν μίλησαν ποτέ, γι’ αυτό τα λόγια σου ουρλιάζουν. Γιατί οι πράξεις τα λένε όλα, δεν χρειάζονται τα χείλη να μιλήσουν, όταν αυτές αποδεικνύουν τα πάντα. Και τα λόγια σου φωνάζουν απλά για να ακουστούν, γιατί οι πράξεις ακόμα και στη σιωπή λένε τα πάντα. Να σε εμπιστευτώ; Πού ήσουν τόσο καιρό, πού βρισκόσουν τη στιγμή που σε χρειαζόμουν; Πού ήσουν όταν εμένα τα όνειρά μου ήταν βαρκούλες που βούλιαζαν; Πού ήσουν όταν τη μορφή σου αναζητούσα;
Η εμπιστοσύνη είναι κατάκτηση ζωής ολόκληρης, παλεύει κάθε μέρα για αυτή. Είναι μάχη, είναι κατάκτηση, είναι προσπάθεια. Να σε εμπιστευτώ, γιατί; Πότε μία πράξη σου έδειξε αγάπη για εμένα; Πότε μου έδειξες ενδιαφέρον για να το πιστέψω; Σκέψου και απάντησέ μου, η αγάπη υπάρχει απλά και μόνο επειδή λες ότι αγαπάς; Αν η αγάπη σου δεν σε εμποδίζει να με πληγώνεις και να με αφήνεις, τότε μου είναι αχρείαστη. Αγάπη χωρίς εμπιστοσύνη δεν μπορεί να σταθεί. Να σε εμπιστευτώ; Όχι, όχι έτσι! Ποτέ σου δεν έκανες τίποτα που να αξίζει αυτή μου τη συμπεριφορά, ποτέ δεν με έκανες να πιστέψω πως αξίζεις την πίστη μου. Να σε εμπιστευτώ; Όχι, δεν μπορώ να το πράξω αυτό. Δεν ωφελούν τα λόγια όταν οι πράξεις απουσιάζουν. Και αν θέλεις εμπιστοσύνη, πάλεψε για αυτή…
Μαρία Σκαμπαρδώνη