Ας υποθέσουμε στο κόσμο το δικό σου, ότι ανταμώσαμε, σε ένα κοινό κρεβάτι πλαγιάσαμε, τα κορμιά μας ενώθηκαν, οι ψυχές μας λιπόθυμες. Τα χείλη μας σφραγίστηκαν, οι ανάσες μας ξεψύχησαν, τα βογκητά μας ανάσαναν. Τα χέρια και τα πόδια μας μπλέχτηκαν, οι επιθυμίες μας ξεδιψάσανε… και τώρα τι; Τι έμεινε από όλο αυτό και τι θα επακολουθήσει; Δεν θέλω άλλους εραστές, φίλος μου μπορείς να είσαι; Aδελφή ψυχή μου, που θα αφουγκράζεται το πόνο μου, θα είναι το στήριγμά μου, ο βράχος μου στις δύσκολες στιγμές; Πριν με χαϊδέψεις, πριν με αγκαλιάσεις, πριν μου κάνεις έρωτα, πριν με φιλήσεις σε απόκρυφα σημεία, πριν απ’ όλα, έρχεται το φιλί. Το φιλί στα χείλη μας τα δυο, είναι το ήμισυ του παντός. Είναι το Α και το Ω, είναι όλα όσα θέλησα, όσα μπορείς να μου δείξεις, όσα μπορώ να αισθανθώ, να καταλάβω για σένα. Μη μου το στερείς αυτό! Μη με χαραμίζεις, όχι μόνο για ένα βράδυ, ούτε καν για μερικά ακόμη…
Όσα δεν μπορώ να σου πω, θα στα πω με ένα φιλί κι αν θέλω να σου πω πολλά, αχόρταγα άπειρα φιλιά θα πάρεις από μένα, μα και σκέψεις που κρατώ φυλαγμένες μες στο σκοτάδι, θα τις διώξεις και στο φως θα τις φανερώσεις. Μα μη μου το στερείς αυτό! Μη μου φέρεσαι σαν μια ιερόδουλη που περνάει κατευθείαν στο ψητό. Ένα φιλί θα έπρεπε να σου είναι αρκετό, δέκα φιλιά όλο το κόσμο θα είχες και άπειρα στην αγκαλιά σου αιώνια θα βρισκόμουν. Για ένα κορμί με ξεπουλάς, για λίγες έντονες στιγμές πάθους, για λίγη ένταση στα ιδρωμένα σεντόνια, στα στρώματα τα αμαρτωλά για λίγο να βρεθείς μαζί μου. Μα δεν σου ζήτησα ποτέ κάτι τέτοιο! Γιατί με ξεπουλάς για ένα κορμί, για μια ηδονή της στιγμής; Θα ήθελα να με θες για κάτι παραπάνω, για τη ψυχή μου, για το χαρακτήρα μου, για τη προσωπικότητά μου, για κάτι μοναδικό που θα δεις εσύ ξεχωριστό από τα δικά σου μάτια σε μένα…
Joanna Sou
Ας συνεχίσουν οι γυναικες να προσφέρονται στο πιάτο και θα δουν ουσία μόνο στα ονειρά τους!