Δύσκολη ημέρα σήμερα! Ευτυχώς τελειώνει, σκέφτομαι και γέρνω τον αυχένα στο πλάι. Πονάει και αυτός από την πολύωρη δουλειά στον υπολογιστή. Ανυπομονώ να σε δω, να χωθώ στην αγκαλιά σου, να σε φιλήσω ξανά. Πόσο θέλω να με σκεπάσει η ζεστασιά των χεριών σου, αγάπη μου! Αυτή η τεράστια, ζεστή αγκαλιά, που μέσα της χάνομαι και νιώθω ασφαλής! Εκεί που όλα τα προβλήματα τελειώνουν και η αγάπη ξεχύνεται και με τυλίγει μοναδικά! Η αγάπη σου! Ξέρω δύσκολα εκφράζεσαι, δεν μπορείς τα λόγια, σε κουράζουν λες! Μετρούν οι πράξεις και πάνω από κάθε λόγο είναι η γλυκιά ματιά σου, το χαμόγελο και όλα τα «σ’ αγαπώ» που κρύβει η αγκαλιά σου, το νιώθω. Προσπάθησε όμως να δώσεις μια ευκαιρία και στα λόγια, βοηθούν να εκφραστείς, μην τ’ απορρίπτεις σαν να τα πουλούν ξεχαρβαλωμένα. Απόλυτο, η ιδιότητα στον υπέρτατο βαθμό! Δίνεσαι, αλλά δεν αφήνεσαι! Δίνεσαι, αλλά δεν χαρίζεσαι! Έτσι έχεις μάθει, δεν φταις καρδιά μου. Κατανοώ… νιώθω και σ ’ευχαριστώ που είσαι εκεί για εμένα, να με αγκαλιάζεις και να με «μαλώνεις» που αργώ να έρθω να σε βρω. Έρχομαι να χωθώ στην αγκαλιά σου! Στα κρυμμένα «αγαπώ» σου…
Ελένη Ρέγγα