Σε κοιτώ και αναρωτιέμαι… τι ήταν εκείνο που με κέρδισε σ’ εσένα; Μάλλον όλα εκείνα που έχεις και θαυμάζω! Δεν μοιάζουμε καθόλου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι οπαδός της θεωρίας «των αντίθετων που έλκονται». Είσαι τόσο διαφορετικός από εμένα, κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να είμαστε μαζί, αφού δεν συμφωνούμε στα περισσότερα! Είσαι κοινωνικός, αναζητώ την μοναχικότητα, σου αρέσει να μιλάς, μου αρέσει ν’ ακούω, κοινό μας στοιχείο και μεγάλος έρωτας, η μουσική! Εκεί συμφωνούμε, πειραματιζόμαστε, γελάμε, περνάμε όμορφα! Με συνεπαίρνει το χαμόγελο και η φυσική συστολή σου! Ακόμα και όταν περιστοιχίζεσαι από όλο αυτό τον κόσμο, μπορώ να ακούσω την φωνή σου, να σ’ αναγνωρίσω, να σε ξεχωρίσω! Πόσο οξύνονται οι αισθήσεις όταν αγαπάς, όταν νοιάζεσαι, όταν είσαι ερωτευμένος; Πώς κάποιος τόσο διαφορετικός με ταρακούνησε τόσο πολύ και μ’ έκανε να νιώσω; Πώς γίνεται να μου αρέσει αυτό που δεν καταλαβαίνω, να το αποζητώ, να το θέλω, να σε θέλω κοντά μου; Δεν έχω πολλά σου να πω, η συνέχεια ακόμα παίζεται! Σιγοστέκομαι και σε παρατηρώ. Ελπίζω όλα αυτά που μου αρέσουν σ’ εσένα, τα τόσο διαφορετικά στοιχεία σου, να συνεχίσω να τα αγαπώ όπως τώρα, να μην γίνουν ποτέ αφορμή να μας χωρίσουν!
Ελένη Ρέγγα