Γυναικείες (λυκο)φιλίες

Από μικρούς μας έμαθαν να πιστεύουμε στα παραμύθια. Κάθε παραμύθι έχει τους ήρωές του, τις πριγκίπισσες, τις καλές νεράιδες, τις μάγισσες και πόσο μάλλον τους… λύκους του! Η παρουσία του λύκου έχει κάθε φορά αρνητική χροιά και αυτό, γιατί είναι συνυφασμένος με το ρόλο του πονηρού-κακού. Πάντοτε όμως, στο τέλος βγαίνει ο προδομένος κι ο χαμένος της υπόθεσης. Θα μου πείτε τώρα, τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη φιλία και πόσο μάλλον τη γυναικεία; 

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κλασικό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας. Ενδυόμενος ο λύκος το φιλικό του προσωπείο, αρχικά προσεγγίζει την μικρούλα για να εκλάβει πληροφορίες σχετικές με εκείνη και τον προορισμό της. Αφελής λοιπόν λόγω της ηλικίας, το νεαρό κορίτσι εξαπατάται, δίνοντας στο λύκο τις λεπτομέρειες που θέλει. Έτσι λοιπόν, καταφέρνει να εισβάλλει στο σπίτι της γιαγιάς της και να μεταμφιεστεί ο ίδιος προκειμένου να την ξεγελάσει. Στο τέλος όμως με την βοήθεια των φίλων της, των ζώων και την ευστροφία της, καταφέρνει να ξεφύγει από τα πεινασμένα δόντια του. Κάπως έτσι λοιπόν είναι και με τις φιλίες…

Πόσες φορές έτυχε να βάλεις στη ζωή σου άτομα, τα οποία στην αρχή είχαν αυτό το αγγελικό πρόσωπο, που στη συνέχεια πέταξαν απότομα και το φωτεινό στεφάνι από το κεφάλι τους, αντικαταστάθηκε από μικρά μαύρα κερατάκια; Πιστεύω αρκετές φορές, αν όχι πάλι, είσαι τυχερός/ή! Τι είναι αυτό το οποίο μας οδηγεί να συνάπτουμε σχέσεις με ανθρώπους, οι οποίοι το μόνο που θέλουν να κάνουν είναι να μας βλάψουν; Το πιο σύνηθες, είναι οι γυναικείες φιλίες (όχι ότι δε συμβαίνει και στις αντρικές, αλλά σπανίως). Οι γυναίκες από τη φύση τους είναι πιο διεκδικητικές και εκδικητικές. Κυριαρχεί η ζήλεια, η μειονεξία, ο ανταγωνισμός και η κακία απέναντι σε άλλες γυναίκες που γρήγορα μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή. Είναι η εμφάνιση, η δουλειά, η προσωπικότητα, ή ένας άντρας το μήλο της έριδος;