Κάποτε ο κόσμος πάλευε να βγει από το σκοτάδι, σήμερα πια προσπαθεί να βρει κάποια καλή θέση κι ας είναι στο σκοτάδι. Εδώ και πολύ καιρό έχουμε πάψει να ζούμε κι απλά υπάρχουμε για κάποιες στιγμές “ευτυχίας”. Η ευτυχία όμως είναι παντού, πετάει σαν ελεύθερο πνεύμα, χτυπά όλες τις πόρτες και περιμένει την αποδοχή. Πολλές φορές με χαρά θα την καλοδέχτηκες, μα για όσο ήθελε, για όσο έπρεπε. Θα προσπάθησες να φυλάξεις τις πιο γλυκές σου αναμνήσεις, ελπίζοντας με προσμονή πως θα ξαναρθεί. Κι όταν έρχεται ξανά το επόμενο παράπονο, αναζητάς εκείνες τις στιγμές ευτυχίας, σε όλα εκείνα που χαρίζουν χωρίς κανένα αντάλλαγμα, το νόημα. Κι ο σκοπός της ζωής σου στο εδώ και τώρα κατακτιέται, όταν μπορείς να υποστηρίξεις απόλυτα τις επιλογές, τις επιθυμίες σου, δίχως κανένα περιορισμό, χωρίς “γιατί” και “πρέπει”.
Δέσποινα Γρηγοριάδη