Όλα από την αρχή. Αυτό μόνο μένει να γίνει. Τώρα που βλέπω πιο καθαρά, τώρα που το χθες έχει την απόσταση που πρέπει. Δεν υπάρχει λόγος για άλλο δράμα. Τα φώτα της σκηνής σβήσανε προ πολλού και οι ηθοποιοί αποσύρθηκαν πίσω από τις κουίντες στα καμαρίνια τους. Όλοι απόλαυσαν την παράσταση. Πολλοί είχαν προβλέψει και το τέλος. Μόνο εγώ είχα τα μάτια μου κλειστά και έπαιζα στην παράσταση που έστησες χωρίς να έχω σενάριο, σε στυλ «απόψε αυτοσχεδιάζουμε».
Εσύ όμως τα είχες όλα σχεδιάσει. Από την αρχή ως το τέλος. Και αλώβητος θαρρείς, υποκλίθηκες και προχώρησες να ετοιμάσεις την επόμενη παράστασή σου. Σε έναν θίασο χωρίς εμένα πρωταγωνίστρια πια. Αλλά να ξέρεις, θα έρθω και εγώ θεατής να την παρακολουθήσω. Κράτα μου μια θέση στο κοινό για το επόμενο δράμα σου. Είμαι σίγουρη ότι θα είμαι από αυτούς που θα προβλέψουν και το τέλος…
Μαντώ Κάραλη