[Γράφει η Έφη Χαλκέα]
Κορίτσια μου, γυναίκες μου όμορφες, λαμπερές τρυφερές και σέξι! Ναι, τι με κοιτάτε περίεργα; Είμαστε όλα αυτά! Γυναίκες που θέλουμε να ζήσουμε τις χαρές της ζωής, τις ηδονές της και να τις ρουφήξουμε. Γιατί μπορούμε, γιατί το θέλουμε! Προσπαθούμε να γευτούμε στιγμές απόλαυσης με ένα ποτό, κοιτάζοντας τον ήλιο να γέρνει να βυθίζεται στη θάλασσα. Ξαπλωμένες σε ένα βράχο κοντά στη θάλασσα να κοιτάμε το απέραντο γαλάζιο και να αδειάζει το μυαλό μας. Να αφήσουμε έναν άντρα να μας φλερτάρει με ωραία λόγια, με μία ματιά βαθιά που ψάχνει τις σκέψεις μας και μας διαβάζει. Που του αρέσει το κορμί μας και μας λέει ερωτεύσιμες. Αυτό βλέπει, μην κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας. Αυτό μας ανεβάζει, όχι γιατί δεν είμαστε και πιστεύουμε σε λόγια, αλλά γιατί αυτό του βγάζουμε. Είναι ωραίο κορίτσια και ας είμαστε σε όποια ηλικία, δική μας είναι. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη μας να δούμε την αλήθεια μας. Ας μην πέφτουμε σε αυτή τη μεγάλη παγίδα που λέγεται “δεν πρέπει”. Τα “πρέπει” μας κρατάνε πίσω, δεν ζούμε αυτές τις μικρές μεγάλες στιγμές.
Ας δώσουμε τη χαρά στο σώμα μας, να το χαϊδέψουμε, να το αγαπήσουμε πιο πολύ από ποτέ. Τώρα το έχει ανάγκη περισσότερο. Ας σκεφτούμε τι έχει περάσει, πόσα στάδια ζωής και είναι εδώ ακόμα στητό, δυνατό, μας φωνάζει “Εδώ είμαι! Εσύ γιατί δεν με βλέπεις; Μπορείς! Κοίταξέ με!”. Ας αφήσουμε έναν άντρα να μας σκέφτεται γιατί μας γουστάρει και μας θέλει. Μας σκέφτεται και μας το λέει, μας δείχνει τα “θέλω” του. Ας μη φοβόμαστε να το πιστέψουμε και όταν έρθει η στιγμή ας κάνουμε το βήμα. Μπορεί να είναι δειλό στην αρχή, αλλά θα είναι το πρώτο βήμα σε κάτι πολύ όμορφο. Έχουμε ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, γιατί αυτό είναι ζωή!