Το γεγονός ότι έγιναν λάθη και έγιναν όλα μαντάρα, δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται να μην συνεχιστεί. Ό,τι εξακολουθεί να σε ξεπερνάει, για κάποιο λόγο υπάρχει. Ένα μέρος της εξέλιξής μας είναι όλα, ακόμα και τα λάθη. Εάν δεν υπήρχαν, δεν θα μας κρατούσε τίποτα το “ζωντανό” μέσα μας. Και επειδή πάντα κρατάμε ό,τι μας εντυπωσιάζει, είτε το παρακολουθήσαμε, είτε το διαβάσαμε, είτε μας το είπανε, εάν μας δίνει το κατάλληλο ενδιαφέρον, αρχίζει να ψιθυρίζει και η δράση προς αυτό. Κάτι που μοιάζει αληθινό, αλλά εάν υψωθεί, καταρρέουν όλα. “Όνειρα ουτοπικά” κάποιος μπορεί να πει ότι κυνηγάς και έτσι να είναι, εάν σε γεμίζει κάτι θα το κάνεις, δεν υπάρχουν διακρίσεις και τίποτα διαλυμένο εάν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις.
Το πρώτο και μεγαλύτερο λάθος είναι να έχεις πέσει και να μην σηκωθείς. Καμία συνέχεια δεν μπορείς να νιώσεις και να αποτυπώσεις. Ξέρεις όμως κάτι; Ακόμα και οι πιο “κορυφαίοι” ήρθαν αντιμέτωποι με λάθη και φόβους, αλλά ποτέ δεν παραιτήθηκαν.
Μην κρατάς την ζωή σου σε μια λεζάντα “μπορώ να το κάνω αυτό ή τελικά δεν μπορώ;”. Εάν θέλει ο άνθρωπος όλα τα μπορεί αρκεί να θέλει, αρκεί να έρθει η κατάλληλη στιγμή. Το να σπρώξεις το κακό πάρα το καλό, σε ένα λάθος ή σε μια δυσκολία, σε ένα στόχο, στο οτιδήποτε που μπορείς, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός που θα μπορούσε να υπάρξει, καμία φορά είναι και ο ίδιος ο εαυτός μας. Μεγαλοποιούμε τα εμπόδια ενώ δεν υπάρχουν. Μπορούμε και δεν προχωράμε. Όμως αξίζει να εξερευνάς το οποιοδήποτε κάλεσμα της ζωής, γιατί ο καιρός περνά κι ό,τι υπάρχει στα βαθιά νερά σου, θέλει μονάχα την μαχητικότητά σου και τίποτα παραπάνω. Ξεκινά την περιπέτεια ξανά και ξανά όσες φορές και να χρειαστεί.
Δέσποινα Γρηγοριάδη