Κάθε ελπίδα για λίγη μαγεία σβήνει όταν αποφασίσουμε ότι δεν γίνεται διαφορετικά, ότι αυτή είναι η ζωή μας και ότι αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Ακούγεται σαν κάτι τραγικό, έλα όμως που τα φαινόμενα απατούν, γιατί όταν μέσα σου αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα, αλλάζει άμεσα και ο τρόπος που τα βιώνεις.
Ναι, αλλάζουν τα συναισθήματά σου, την θέση της αγανάκτησης την παίρνει η ευχαρίστηση. Την θέση του πόνου, του θυμού την παίρνει η αγάπη. Τα δάκρυα γίνονται χαμόγελο και ο φόβος χαρίζει μια απέραντη σιγουριά που ποτέ δεν είχες. Κι όλα αυτά για να μιλήσεις ανοιχτά με τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν αντιληφθείς τα σημεία σου, τα λάθη σου, τα σωστά σου, θα σταθείς κατάματα στην παρούσα αλήθεια, που δεν είναι καμιά άλλη, αλλά μόνο αυτή που σε κάνει να είσαι εσύ. Όταν δεν επηρεάζεσαι από κανένα παρελθόν τότε ελευθερώνεσαι, έτσι ανοίγει ο δρόμος για την χαμένη δημιουργία.
Απόφασή σου λοιπόν να προχωρήσεις μπροστά, χωρίς να κρίνεις τίποτα απ’ όλα εκείνα που έκλεισαν φώτα, έκλεισαν πόρτες και τελείωσαν οριστικά. Και τότε οι καινούργιες ιδέες έρχονται, οι συμβουλές κοπιάζουν, οι συμπτώσεις σε κάνουν να ανακαλύπτεις νέες ικανότητες και οποία πληγή εισβάλει, θα γίνεσαι σαν ένα μαχαίρι που ξέρει το κακό να το ξεριζώνει από τη ρίζα του.
Δέσποινα Γρηγοριάδη