Θέλω εδώ και καιρό να μιλήσω ανοιχτά για την πεποίθηση που κυριαρχεί και λέει «κάθε ηλικία έχει τη χάρη της», «τι ωραία που μπορεί να είναι η ζωή σε κάθε ηλικία, τι ωραία που είναι η ζωή στα 65 και τα 80 και, και, και…». Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων έχει βελτιωθεί, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί, οι άνθρωποι μπορούν και στη μέση και στην υπερήλικη ζωή τους να διατηρούν μία καλή κατάσταση του εαυτού και της υγείας τους. Ναι, οι άνθρωποι μπορούν να διατηρούν μία νεανική κατάσταση του εαυτού τους, ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ναι, η πρόοδος της επιστήμης μπορεί να βοηθήσει τη φυσιολογική φθορά του σώματος, να την επιβραδύνει ως ένα βαθμό. Όμως, τα νιάτα πάντα θα είναι νιάτα…
Αυτή η ικανότητα να μένεις άυπνος τρεις μέρες και πάλι να μπορείς να χορεύεις, να χοροπηδάς σα να μην υπάρχει αύριο, να τρέχεις όλη μέρα και τίποτα να μην προλαβαίνεις, αυτά είναι το γνώρισμα και το δώρο της νεότητας. Τα νιάτα δεν αντικαθίστανται, μπορεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες να έχεις δύναμη και ορμή, αλλά και πάλι θα αισθάνεσαι αυτή την εσωτερική πάλη ανάμεσα στο σώμα που φθείρεται και το πνεύμα που δε λέει εγωιστικά να το αποδεχτεί. Και πάλι θα τρέχεις γρήγορα μία σκάλα, αλλά ίσως θα χρειαστείς κάνα τέταρτο για να συνέλθεις. Και ναι, η ζωή μετά από κάποιες δεκαετίες, μετά τα 50, αρχίζει να γίνεται πιο δύσκολη. Αρχίζει να αλλάζει το σώμα, να μειώνεται η αντοχή, ενώ η εμμηνόπαυση στις γυναίκες, τους ανοίγει έναν καινούργιο δρόμο ζωής. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είσαι ακμαίος, πως δεν μπορείς να παραμένεις ζωντανός και δραστήριος. Αλλά η φθορά αρχίζει να γίνεται πιο αντιληπτή.
Σε καμία περίπτωση, ο άνθρωπος δεν πρέπει να παραιτείται από τη ζωή και ουδέποτε αμφισβήτησα τα οφέλη, τα δώρα και χαρίσματα των μεγαλύτερων ηλικιών. Όμως τα νιάτα είναι δώρα που καίνε σα φωτιά, όπως κραυγάζει και το γνωστό άσμα. Νέοι και νέες, το γράφω και για εμένα και για όλους. Ας χαρούμε τα πολύτιμα νιάτα, τα οποία μας δίνουν την αντοχή και τη διάθεση να αφοσιωθούμε ολόψυχα στα θέλω και τα όνειρά μας. Μην τα χαραμίζουμε για ανάξιους, για ανθρώπους τοξικούς, για σκέψεις που δεν οδηγούν πουθενά. Τα νιάτα είναι δώρα, δείχνουν παντοτινά και άτρωτα σα λιοντάρια, αλλά χάνονται και τρέχουν στη σφαίρα του χρόνου γρήγορα. Ναι, μπορείς να παραμείνεις νέος και σε φόρμα, ναι, η ζωή είναι πάντα όμορφη. Αλλά τα νιάτα – νιάτα θα τα επέλεγαν όλοι αν είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στα 80 και τα 30, για παράδειγμα.
Ζήσε σήμερα, γιατί τα νιάτα φεύγουν και δεν έρχονται πίσω, γιατί τα γόνατα μπορούν να τρέχουν γρήγορα και γιατί το σώμα αντέχει χωρίς να κουράζεται εύκολα. Γιατί η ψυχή έχει θέληση να χορτάσει τα πάντα και λαχταρά ό,τι υπάρχει γύρω της…
Μαρία Σκαμπαρδώνη