-Σε θέλω…
-Κι εγώ σε θέλω…
Ο πρώτος καιρός ήταν γεμάτος μέλι! Ενδιαφέρον! Ζήλιες και έλεγχος έγινε το μέλι. Όσο ο καιρός περνούσε, τόσο μεγάλωνε η απόσταση που είχαμε. Δεν ταιριάζαμε σε τίποτα. Μαλώσαμε, τα ξαναβρήκαμε. Εξαφανίστηκες πολλές φορές για να κρύψεις την διπλή σου ζωή. Εγώ περίμενα μέρες. Οι μέρες έγιναν μήνες και πέρασαν έτσι τα χρόνια που βίωσα μαζί σου αυτό το απαίσιο κρυφτό συναισθημάτων.
Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, που ένιωσα ότι η ελευθερία μου μπήκε φυλακή. Χρόνια υπέφερα αδιαφορία, παροξυσμό, συμπεριφορά που δήθεν ήταν για το καλό μου. Δεν με ήθελες ποτέ. Μόνο τον εαυτό σου αγάπησες, κανέναν άλλον. Κι όλα τα όνειρα που κάναμε μαζί; Τα σχέδια για την κοινή μας ζωή; Τίποτα. Όλα ήταν ένα μεγάλο τίποτα! Όπως ένα τίποτα ήμουν κι εγώ για σένα.
Μόνο στα λόγια το προσπαθήσαμε το μαζί. Πρακτικά δεν συνέβη ποτέ. Πρακτικά δεν είχες το θάρρος να με κρατήσεις. Πρακτικά δεν έκανες τίποτα. Πολύ φασαρία για έναν τόσο μεγάλο φαφλατά. Πολύ θεαθήναι. Πολύ δήθεν. Πολύ δυνατός μπροστά στους άλλους κι όμως πολύ αδύναμος μπροστά μου…
Χρυσάνθη Σ.