Κι όλα εκείνα τα Σάββατα που μου χρωστάς; Όλες εκείνες οι φειδωλές υποσχέσεις που μου έταξες; Κι όλα εκείνα τα “θα έρθω” και δεν ήρθες ποτέ; Όλα εκείνα τα βράδια που έχασα βουτηγμένη στο κλάμα για να σε περιμένω; Όχι, αυτά δεν ξεχνιούνται με τίποτα!
Έχασα πολύ χρόνο μαζί σου κάποτε. Ο χρόνος που θα μπορούσε ένας άλλος άνδρας να έχει μαζί μου. Έχασα χρόνο και μισή ζωή να σε περιμένω. Μου κόστισες ακριβά για τόσο φθηνή συμπεριφορά.
Δεν σου αξίζω. Δεν σου αξίζει ούτε ένα βλέμμα μου πια. Δεν σου αξίζει τίποτα που να θυμίζει εμένα, ακόμα και η ανάμνηση μου. Δεν σου αξίζει να σε θυμάμαι.
Η αγάπη που σου έδειξα, μου γύρισε μπούμερανγκ. Θυμώνω με τον εαυτό μου, που κάποτε σε επέλεξα. Θυμώνω που σε άφησα να με χειριστείς όποτε σε βόλευε, όποτε δεν σου καθόταν καμία και γυρνούσες σε μένα δίχως να σε νοιάζει το κακό που προκαλούσες.
Μόνος σου με έδιωξες. Κι είχα τόσα να σου δώσω… Πόσο έξω έπεσα μαζί σου ρε γαμώτο;
Χρυσάνθη Σ.