Σε σκέφτομαι και νιώθω ένα σκίρτημα στην καρδιά, ένα απολαυστικό συναίσθημα που μουδιάζει ηδονικά τα άκρα μου. Κι αυτό συμβαίνει γιατί εμείς οι δυο έχουμε αφήσει κάτι στη μέση και ο έρωτάς μας ακόμη διψά.
Η όψη σου δένει με το κορμί μου κι η σκέψη μου χαμογελά – σα φωτιά – κι αγγίζεις το πρόσωπό μου, μου δίνεις τις χίλιες λέξεις από το φιλί σου και χάνομαι αρμονικά σε μία δική μας διάσταση, γιατί αυτό περιμένει η αγάπη μας που αφήσαμε στη μέση.
Σε βρίσκω ξανά και σε νιώθω κοντά μου, ατέρμονα, μοναδικά σε ένα όνειρο που δεν σταμάτησε λεπτό να σου χαμογελά. Γιατί ξέρει να περιμένει όλα αυτά που τότε αφήσαμε στη μέση.
Κι άξαφνα ο νους μου σε φέρνει ξανά και πλημμυρίζω με σκέψεις ζεστές, με παθιάρικες φωνές και με τυλίγουν φτερά παράφρονα ερωτικών αγγέλων και ανασαίνω βαριά, αισθησιακά γιατί περιμένω με αγωνία εσένα, γιατί εμείς αφήσαμε κάτι στη μέση κι η προσμονή δεν σταματά να επιμένει.
Υμνώ και τώρα εκείνες τις στιγμές που μας έφεραν κοντά. Θυμάσαι; Τα σώματά μας στέκονταν αντικριστά με μία αρμονία και θαύμαζα τις κινήσεις σου, τις συζητήσεις μας, αυτή τη μοναδική συμπληρωματικότητά μας. Τα κοινά μας όλα απλωμένα σε μία αμοιβαιότητα ευαίσθητων ψυχών που αδημονούν να ξανασυναντηθούν, γιατί εμείς οι δύο κάτι αφήσαμε στη μέση κάπως στα ξαφνικά.
Και θα βρεθούμε, το ξέρω, θα ανταμώσουμε με λέξεις ανεξήγητες και λόγια πιο απεγνωσμένα κι από εμάς τους ίδιους. Θα αγκαλιαστούμε με μία αγάπη που ξέρει να επιμένει, να περιμένει όλα αυτά που η μοίρα μας τα πήρε και τα αφήσαμε στη μέση…
Ελένη Ισπόγλου
https://instabio.cc/eleniispoglou