Ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματά μας, είναι ο φόβος. Γεννιέται ραγδαία σε καταστάσεις κινδύνου, αλλά κι όταν μας καταβάλλει το άγχος και η ανασφάλεια. Όταν νιώθουμε πως ο φόβος πλησιάζει για να κυριαρχήσει μέσα μας παγώνουμε, ακινητοποιούμαστε και μένουμε ανίκανοι να πράξουμε και να δράσουμε. Τις πιο πολλές φορές τρομάζουμε και μόνο με την ιδέα πως το συναίσθημα του φόβου θα μας επισκεφτεί.
Τα παιδικά μας βιώματα παίζουν πρωταρχικό ρόλο στο πώς θα αντιδράσουμε σε μία φοβική κατάσταση. Σαφώς όμως συμβάλλουν ο χαρακτήρας μας, το κατά πόσο έχουμε αυτοπεποίθηση, αν κουβαλάμε ενοχικά σύνδρομα κι αν έχουμε τριφτεί γενικότερα σε δύσκολες καταστάσεις. Ενώ η λογική μας λέει πως με ψυχραιμία μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, η ψυχή μας έχει κλειδώσει για να μπορέσει να βάλει σε τάξη ό,τι μας λέει το μυαλό.
Αυτό που κάνει πιο δύσκολη τη διαχείρισή του, είναι πως τις πιο πολλές φορές τον φόβο τον δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι υποσυνείδητα, τον μπερδεύουμε με άλλα συναισθήματα, με άλλες καταστάσεις και ανθρώπους, όμως η ρίζα του βρίσκεται μόνο σε εμάς. Κάθε στιγμή που φοβόμαστε κάτι, φοβόμαστε κάτι καθαρά δικό μας, πιθανώς μία αδυναμία που ή δεν την έχουμε εντοπίσει ακόμη ή την έχουμε εντοπίσει, αλλά δεν την έχουμε δουλέψει σε βαθμό για να απαλλαγούμε από αυτήν μια για πάντα.
Αν καταφέρουμε να βρούμε ποιο στοιχείο του χαρακτήρα μας είναι αυτό που μας εγκλωβίζει στο συναίσθημα του φόβου και μας κάνει να πλημμυρίζουμε από μαύρες σκέψεις και αμφιβολίες, τότε θα πρέπει να μιλήσουμε κατάματα με τον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να βρούμε την εμπιστοσύνη στη ζωή, την αυτοεκτίμηση και να δεχτούμε πως είναι αδύνατο οι μέρες να περνούν χωρίς να υπάρχουν δύσκολες καταστάσεις ή ακόμη και τραγικές για κάποιους.
Ο φόβος αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, απομάκρυνση από τους συνανθρώπους μας και σίγουρα θα μας απομακρύνει από τα όνειρά μας, αφού κάθε βήμα μπροστά θέλει και κάποιο ρίσκο. Ουσιαστικά μας ακινητοποιεί και δεν μας επιτρέπει να ρουφήξουμε κάθε στιγμή της ζωής με ελευθερία. Μπλοκάρει το συναίσθημα της αγάπης και έτσι δεν μπορούμε να προσφέρουμε, αλλά ούτε να λάβουμε αγάπη με ανοιχτή και καθαρή ψυχή. Οι άνθρωποι που φοβούνται δεν μπορούν να εμπιστευθούν και δυσκολεύονται σε κάθε σχέση, περιμένοντας από τους άλλους να τους σώσουν από αυτό που τους συμβαίνει.
Εμείς δημιουργούμε τους φόβους μας και μόνο εμείς μπορούμε να τους διαλύσουμε. Όσο πιο δυνατοί είμαστε για να τους αντιμετωπίσουμε, τόσο πιο γεμάτοι, νικητές κι ευτυχισμένοι θα είμαστε μέρα με τη μέρα.
Ελένη Ισπόγλου