Και έρχεται η στιγμή που γνωρίζεις έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν μοιάζει με κανέναν άλλον. Σε πολιορκεί και δείχνει να σε αγαπά όσο κανείς μέχρι τώρα! Κάνει τα πάντα για σένα και θέλει είναι πάντα εκεί για σένα, με εσένα! Και στην αρχή έτσι είναι! Το πρώτο διάστημα είναι όλο γλύκες, μέσα στα μέλια! Σου δίνει όσα δεν σου έδωσε κανείς άλλος. Είναι τρυφερός, γλυκός, σου κάνει όλα τα χατήρια και πράγματα που ούτε να φανταστείς μπορούσες. Θεωρείς ότι έχεις βρει τον άνθρωπό σου, κάποιον να σε αγαπά δίχως όρια! Και το βλέπουν και οι γύρω σου. Είναι τόσο καλός μαζί σου. Είναι παντού μαζί σου, εκεί. Και είναι και καλός με τους άλλους. Σιγά σιγά τονίζει το πόσο σε θέλει μόνο για τον εαυτό του. Και κάπου εκεί ξεκινάνε όλα…
Κάθε φορά που θέλεις να κάνεις κάτι μόνη σου, σε γεμίζει ενοχές. Δεν το καταλαβαίνεις. Θεωρείς ότι σε θέλει τόσο, που δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί. Έχεις αποθέματα, συζητάς, εξηγείς… Σιγά σιγά όμως πέφτουν οι άμυνές σου. Δεν θέλεις να τσακώνεσαι με τον άνθρωπό σου. Δεν θέλεις να τον πληγώνεις. Αφού εκείνος σε αγαπάει και σε αγαπάει τόσο που δεν μπορεί χωρίς εσένα. Δεν πειράζει εάν δεν βγεις με τις φίλες σου μια, δυο, τρεις, δέκα φορές. Στο τέλος δεν βγαίνεις καθόλου, για να γλιτώσεις την γκρίνια. Δεν πειράζει, έχεις εκείνον και εκείνος σε αγαπάει πολύ…
Και κάπου εκεί, ο άνθρωπος σου αρχίζει να αλλάζει. Σε υποτιμάει σε κάθε ευκαιρία. Αρχίζει να σου λέει πόσο άσχημος άνθρωπος είσαι, πόσα λάθη κάνεις μέσα στην μέρα. Κάθε μέρα από λίγο. Όλο κάτι του φταίει και πάντα οι άλλοι. Δεν παίρνει ποτέ την ευθύνη για τα λάθη του και την ζωή του. Κάτι μέσα σου σπάει, λίγο λίγο πεθαίνεις, μα τον δικαιολογείς! Κάθε μέρα, κάθε στιγμή! Αφού είναι ο άνθρωπός σου! Δεν μπορεί, κάτι άλλο θα του φταίει, είναι ο άνθρωπός σου, πρέπει να τον στηρίξεις. Αφού σου έχει χαρίσει τόσο όμορφες στιγμές και πρέπει να είμαστε στις καλές στιγμές και στις κακές στιγμές μαζί!
Και το μυαλό σου ανατρέχει πάντα εκεί. Σε αυτές τις τόσο όμορφες στιγμές που ζήσατε στην αρχή. Και εκείνος ξέρει. Σου δίνει λίγο αγάπη με το που καταλάβει τις αμφιβολίες σου και εσύ ελπίζεις ξανά. Και χτίζεις τα όνειρα από την αρχή, δίνεις άλλο τόσο αγάπη. Γιατί η δική σου αγάπη ξεχειλίζει και φτάνει και για τους δυο.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις να σε πνίγει αυτή η “αγάπη”. Υπάρχουν στιγμές που καταλαβαίνεις ότι δεν είναι όλα φυσιολογικά στην σχέση σας. Και εκείνος σε πολιορκεί ξανά και δείχνει πάλι το καλό πρόσωπό του. Και εσύ αναρωτιέσαι πώς μπόρεσες να αμφιβάλεις για τα συναισθήματά του. Και πνίγεις το ένστικτο σου που χτυπάει καμπανάκια.
Σε αγαπάει πολύ! Απλώς είχε ένα κακό διάστημα. Όλοι μας έχουμε κάποια στιγμή ένα κακό διάστημα. Δώσε πάλι χρόνο και δώσε πάλι αγάπη. Και αυτά τα άσχημα διαστήματα γίνονται πλέον καθημερινότητα. Και τα καλά διαστήματα σπανίζουν. Κάθε φορά που παίρνεις την απόφαση να φύγεις, εκείνος βρίσκει τον τρόπο να σε εγκλωβίσει και πάλι στην “αγάπη” του. Σε γεμίζει ενοχές και εσύ δεν ξέρεις πώς να φύγεις από αυτό. Δεν ξέρεις αν πρέπει να φύγεις. Και μένεις. Και κάθε μέρα χάνεις και περισσότερο τον εαυτό σου… Ώσπου έρχεται μια μέρα που λες ΤΕΛΟΣ! Σηκώνεις το ανάστημά σου, μαζεύεις τα όνειρά σου και φεύγεις! Και δεν κοιτάς πίσω. Κλείνεις τα αυτιά σου και δεν ακούς πλέον τις ενοχές να σου φωνάζουν. Δεν τον αφήνεις πλέον να σε χειρίζεται.
Η καρδιά σου πληγωμένη, μα ζωντανή! Ξέρεις πόσα έχεις δώσει στα χρόνια που πέρασαν. Ξέρεις πόσα αξίζεις και αξίζεις τα καλύτερα! Αξίζεις την αληθινή αγάπη. Και θα έρθει! Θα έρθει ένας άνθρωπος να σε αγκαλιάσει και να φιλήσει όλες σου τις πληγές. Να δει την φλόγα στα μάτια, μα και στην καρδιά σου! Να σεβαστεί τον πόνο σου και να σου πάρει όλους τους φόβους μακριά. Έκλαψες αυτή τη σχέση μέσα στα χρόνια πολύ! Τώρα δεν έμεινε δάκρυ να κυλήσει, μόνο φως και ελπίδα για μια νέα ζωή!
Έλενα Λουκά