Εδώ και χρόνια ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το “να με προσέχεις”. Πόσες φορές δεν θέλαμε να πούμε σε κάποιον αυτή την τόσο απλή φράση “να με προσέχεις”; Αυτή η μικρή φράση, κρύβει όλο τον πόνο που έχει περάσει κάποιος και το μόνο που θέλει είναι μια αγκαλιά ασφαλείας. Να με προσέχεις λοιπόν, να με προσέχεις με λιγότερα λόγια και περισσότερες πράξεις.
Να με προσέχεις γιατί ήρθα αντιμέτωπη με τα πιο βαθιά σκοτάδια μου, με πόνους σωματικούς και ψυχικούς, που σαν καλογυαλισμένη λεπίδα μου κομμάτιαζε την ψυχή, μέρα με την μέρα. Να με προσέχεις, όπως έμαθα να προσέχω τον εαυτό μου, όπως έμαθα να τον αγαπώ εγώ, έτσι να μ αγαπάς κι εσύ. Δίχως δεύτερες σκέψεις, δίχως αντάλλαγμα, αληθινά, ανέμελα και αθώα. Να με προσέχεις σαν να κρατάς μια εύθραυστη ψυχή, ακόμα κι αν για όλους είμαι δυνατή και κατά τα λεγόμενα τους, αντέχω πολλά. Θέλω μια φορά στην ζωή μου να μην με προσέχω, θέλω να με προσέχεις με την αγάπη σου, με το ενδιαφέρον σου, με την κατανόηση, με την ανθρωπιά και με την δοτικότητα.
Να με προσέχεις γιατί έχω πέσει χαμηλά, έφτασα στον πάτο, σύρθηκα στο πάτωμα και μάτωσαν τα γόνατά μου. Η ψυχή μου λερώθηκε και η καρδιά μου στέγνωσε. Να με προσέχεις εσύ που δίπλα μου βρίσκεις την χαρά, που το χαμόγελό μου φωτίζει την ψυχή σου. Εκτός όμως από σένα αγάπη μου, να με προσέχεις εαυτέ μου, να με προσέχεις να μην πιστέψω ξανά σε ψεύτικες υποσχέσεις και ανθρώπους. Σε λόγια επιφανειακά, λόγια που πονάνε σαν δεκάδες μαχαίρια που εισβάλλουν μέσα στο κορμί σου και στεγνώνουν το μέσα σου με αίμα που ξεράθηκε από την αδιαφορία. Να με προσέχετε, γιατί έχω περάσει πολλά και αυτά που πέρασα, θα βάλω μπροστά το κορμί μου για να μην τα περάσει κανείς. Αγάπη μου να με προσέχεις όχι γιατί δεν ξέρω να προσέχω, να με προσέχεις γιατί αυτή η λέξη κρύβει όλη την αγάπη που θα μπορούσα να σου ζητήσω.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/