“Με μάγεψες!”, “Εγώ δεν αντιδρώ έτσι!”, “Μα τι μου ‘χεις κάνει τέλος πάντων;”, “Μου λείπεις ήδη!”... μερικές απ’ τις φράσεις σου, που μ’ έκαναν να γελώ σαν μικρό παιδί. Δεν σε πολυπίστευα κιόλας, αλλά το θέατρο είναι τέχνη, οπότε… μη σου τύχει! Και να τα λόγια τα μεγάλα κι οι κινήσεις εντυπωσιασμού! Πόσο κράτησε δεν θυμάμαι, είχα ήδη απογειωθεί.
Ξέρεις, αυτές οι πτήσεις καλό είναι να γίνονται μαζί. Δύο έχουν το τιμόνι. Προσοχή στην προσγείωση μιας κι ο άλλος βρίσκεται ακόμα ψηλά. Μετά το σοκ, ο θυμός. Με μένα πρωτίστως, που τα έδωσα όλα. Θα συνέλθω, στο εγγυώμαι, όσο εσύ θα κουβαλάς ένα κομμάτι μου για πάντα μέσα σου.
Πόσο έξω έπεσα μαζί σου! Ξώκειλε η βάρκα και μας αναποδογύρισε στην πιο ωραία μας βόλτα…
Στέλλα Σωτήρκου
Advertisements