Έρχονται και φεύγουν βιαστικά κι απρόβλεπτα, όπως ήρθαν. Σαν τους διάττοντες αστέρες που αφήνουν λίγο απ’ τη μαγεία τους και μετά ψάχνεις να βρεις τα υπολείμματα της λάμψης τους. Έτσι εμφανίστηκες κι εσύ με την αστραφτερή πανοπλία σου και με λόγια τρυφερά. Αντιστάθηκα, αλλά σου επέτρεψα να νικήσεις.
Στο πίσω μέρος του μυαλού όμως υπήρχε πάντα η αμφιβολία. Αυτή η αδιόρατη φωνή μέσα μου που καρτερά την επιβεβαίωση, η οποία ήρθε γρήγορα φυσικά. Πιο γρήγορα απ’ ότι φανταζόμουν και τα σφράγισες όλα με μια διάθεση επικριτική. Έσκασε το πυροτέχνημα, έσβησαν οι στάχτες του. Μην κακοκαρδίζεσαι, λίγο έμεινα να περιμένω μήπως και εμφανιστείς ξανά σαν κομήτης. Έπαψα να κοιτάω τον ουρανό για τυχόν εκπλήξεις…
Στέλλα Σωτήρκου
Advertisements