Η πρώτη απόλαυση της μέρας, ελληνικός σκέτος, χωρίς ζάχαρη και φτιασίδια. Η γιαγιά μου το ‘λεγε κάποτε “Μη βάζεις ζάχαρη στον καφέ για να τον καταλαβαίνεις, να τον νιώθεις, αλλιώς δεν είναι γνήσιος!”. Όπως κι εσύ φίλε μου κι εσύ κι εσύ που αγκιστρωθήκατε για ν’ απομυζήσετε το χρόνο μου, τη χαρά μου και να πλέξετε ιστό εξαπάτησης. Η καλοσύνη που προσφέρεται, δεν την ανταποδίδεις με ψέμα, μιας κι από μόνη της είναι δυσεύρετο αγαθό.
Όταν λοιπόν σε κοιτάζω στα μάτια και σου καταθέτω την αλήθεια μου, μην μεταμφιέζεσαι σε κλόουν με γελοίες γκριμάτσες. Η αλήθεια είναι ο οδηγός μου και λυπάμαι που έρπεις ακόμα. Σκουπίζω τη σκόνη απ’ τα παπούτσια μου και φεύγω..
Στέλλα Σωτήρκου
