Οι συνθήκες στις οποίες ζούμε και οι εξαντλητικοί ρυθμοί της καθημερινότητας, είναι αλήθεια ότι μας έχουν αποξενώσει από κάποια άτομα του φιλικού, αλλά και του συγγενικού μας περιβάλλοντος. Οι περισσότεροι από εμάς, επικοινωνούν με μια μικρή μερίδα ανθρώπων λόγω της πίεσης του χρόνου. Ανήκω σε αυτούς που προσπαθoύν να επικοινωνούν με μηνύματα, να στέλνουν ευχές και να οργανώνουν όσο πιο συχνά μπορούν εξόδους με γνωστούς και φίλους, με τους οποίους όμως περνάω καλά και ξέρω ότι και εκείνοι το ίδιο.
Υπάρχει όμως και μια μερίδα ανθρώπων που περιμένει εσύ να κάνεις το πρώτο βήμα και να τους καλέσεις και σε διαφορετική περίπτωση δεν θα κάνουν οι ίδιοι κάτι ανάλογο. Εδώ λοιπόν δύο τινά ισχύουν, είτε είναι άνθρωποι που δεν επιθυμούν την παρέα και την επικοινωνία μαζί σου, είτε είναι από εκείνους που αναβάλλουν συνεχώς και είναι αφερέγγυοι σε υποχρεώσεις και φιλίες.
Η φράση «χαθήκαμε βρε, πάρε κανένα τηλέφωνο», ταιριάζει και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις. Αν συναντήσεις κάποιον που έχεις καιρό να δεις και απλά πρέπει κάτι να πεις και να καλύψεις το κενό που μεσολάβησε ανάμεσά σας, θα κρυφτείς πίσω από ένα «χαθήκαμε βρε, πάρε κανένα τηλέφωνο» και θα στραφείς αλλού για να φύγεις, χωρίς να επιδιώκεις κάτι περισσότερο. Αν πάλι έχεις πολλές φορές αναβάλλει να επικοινωνήσεις με κάποιον και ξαφνικά τον δεις απρόσμενα μπροστά σου, πάλι θα πεις κάτι αντίστοιχο και θα λήξει το θέμα με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να αφήσεις ανοιχτές γέφυρες για περαιτέρω επικοινωνία.
Όχι άλλες αναβολές, όχι άλλες υπεκφυγές. Κρατώ στη ζωή μου τους ανθρώπους εκείνους που θέλω, εκείνους με τους οποίους περνάω καλά και εκείνους στους οποίους θα πετάξει η σκέψη μου στη δύσκολη ή χαρούμενη στιγμή της ζωής μου. Οι υπόλοιποι απλά υπάρχουν για να κάνουν τους πρώτους σημαντικούς και απαραίτητους. Είτε ακούς, είτε χρησιμοποιείς την εν λόγω φράση, ένα είναι το σίγουρο, ότι δε θα υπάρξει συνέχεια. Αν πραγματικά θέλαμε να επικοινωνήσουμε, θα παίρναμε τηλέφωνο και δε θα ακουγόταν η φράση στη μεταξύ μας σύντομη συνάντηση.
Πολλές γνωριμίες θα προκύψουν στη ζωή μας, που άλλοτε θα γίνουν φιλίες και άλλοτε θα παραμείνουν απλές γνωριμίες. Μην αγχώνεστε και μην γεμίζετε ενοχές κάθε φορά που ακούτε αυτή τη φράση. Αν θέλατε να επικοινωνήσετε, θα το είχατε πράξει. Για να μην το κάνατε, η γνωριμία δε θα σας παρείχε αυτά που εσείς προσδοκούσατε. Οπότε λοιπόν, οι “χαθήκαμε βρε, πάρε κανένα τηλέφωνο”, είναι εκείνοι που απλά πέρασαν από τη ζωή μας και δεν κατάφεραν να μείνουν ή καλύτερα δεν είχε κανένα απολύτως νόημα να μείνουν γι’ αυτό και απλά προσπέρασαν.
Άλλες φορές είναι ειρωνικό, άλλες πάλι ψεύτικο και σπάνια αληθινό το άκουσμα της φράσης, οπότε αξιολογήστε την κατά το δοκούν και απαντήστε κατάλληλα χωρίς τύψεις, ενοχές και άγχος. Αναλογιστείτε αν την έχετε χρησιμοποιήσει έναντι των ανθρώπων που αγαπάτε ή αν την έχετε εισπράξει από εκείνους που σας αγαπούν και εύκολα θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι οι “χαθήκαμε βρε, πάρε κανένα τηλέφωνο” δεν αξίζει να μας απασχολούν, ούτε στο ελάχιστο…
Κατερίνα Σιδέρη