Το μόνο που μου προσέφερες ήταν σκοτάδι, χάος και ένα αβέβαιο παρόν. Ούτε καν ένα θετικό μέλλον. Αυτή ήταν η προσπάθεια σου; Αυτή ήταν η ζωή που θέλησες να μου προσφέρεις; Τόση φασαρία για μια στιγμή σκότους; Τόση προετοιμασία για δευτερόλεπτα ηδονής; Σε λυπάμαι. Δεν έχεις τίποτα καλό μέσα σου. Είσαι σάπιος μέχρι το κόκκαλο. Δεν έμαθες ποτέ να προσφέρεις. Μόνο να αρπάζεις.
Μοιάζεις με αρπακτικό πουλί που παλεύει να βρει το θήραμά του κι όταν το βρει το κατασπαράζει σε χρόνο μηδέν. Αυτό έκανες στην ψυχή μου. Την κατασπάραζες χρόνια πολλά. Όχι πια. Στα αποκαΐδια που έμειναν θα ξαναγεννηθώ. Θα γίνω τόσο δυνατή που δεν θα μπορέσεις ποτέ ξανά να φας. Εγώ δεν γεννήθηκα ηττημένη όπως εσύ. Ακόμη και τις στάχτες μου θα τις αναζωπυρώσω και θα σε κάψω μόλις γίνω φωτιά…
Χρυσάνθη Σ.