Εσύ μου έμαθες τι θα πει αγάπη, όταν δειλά μου έπιασες το χέρι και χωρίς να το καταλάβω, γεύτηκα ένα φιλί διαφορετικό. Με οδήγησες σε ένα μονοπάτι αλλιώτικο. Σε μια αγάπη που μέχρι τότε δεν είχα ζήσει. Με τα χείλη σου με έκανες να ξεχάσω όλο το παρελθόν. Με τα χείλη σου έμαθα τι θα πει αγάπη, τι θα πει να μουδιάζει το κορμί και το μυαλό να παγώνει. Στην αγκαλιά σου ένιωσα ότι είμαι εγώ. Με τις πράξεις σου αισθάνθηκα τον σεβασμό που μέχρι τότε νόμιζα ότι τον είχα μάθει. Μια διαφορετική κουλτούρα αγάπης δίχως όρια, δίχως κανόνες, δίχως προκαταλήψεις.
Αγάπησα μέσα από σένα, εμένα, πόσο μαγικό όλο αυτό! Πόσο πρωτόγνωρο! Αφέθηκαν τα συναισθήματά μου σε έναν χείμαρρο, σαν ποτάμι που πίσω δεν γυρίζει. Αν το γευτείς δεν θέλεις να γυρίσεις πίσω, δεν είσαι ξανά ο ίδιος άνθρωπος. Είσαι ακόμα καλύτερος, αγαπάς εσένα και αγαπάς στα δύσκολα. Σε μια αγάπη που βλέπεις μόνο το παρόν και την στιγμή. Που θέλεις όλο και πιο πολύ να προσφέρεις. Που έχεις βρει το νόημα.
Μου έμαθες να αγαπώ τον σεβασμό και να τον δίνω απλόχερα. Ήρθες να μου δείξεις πώς είναι η αληθινή αγάπη, πώς είναι να αναπνέεις για δύο, πώς είναι να πονάς και να έχεις δύναμη. Μαθήματα ζωής που η μοίρα ήθελε να μου δώσει. Να τα πάρω και να συνεχίσω να αγαπώ χωρίς εσένα στο πλάι μου. Να αγαπώ με εσένα μέσα, αλλά όχι δίπλα μου.
Μου έμαθες την αγάπη αυτή να την δώσω σε αυτόν που θα έρθει στον δρόμο μου ξανά. Αυτόν που θα με κάνει να βγω από την θλίψη μου, αυτόν που θα με κάνει να χαμογελάσω και να γελάσω με την ψυχή μου. Άλλωστε μου το είπες όταν πέταξες μακριά, ψηλά στον ουρανό “Θα σου στείλω μια αγάπη που θα αξίζετε και οι δύο!”…
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/