Μου χρωστάς ακόμα εκείνο το ταξίδι. Εκείνο το μακρινό ταξίδι στην μαγική Ινδία που μου υποσχέθηκες. Ένα ταξίδι μέσα στα χρώματα και τα αρώματα από τα έντονα μπαχαρικά. Εκεί που ο χορός και το χαμόγελο είναι η δική τους φιλοσοφία.
Πολλές φορές ονειρεύτηκα να βρίσκομαι ανάμεσα στις γυναίκες με τις ωραίες πολύχρωμες παραδοσιακές φορεσιές τους. Με τα όμορφα μακριά μαλλιά τους, φημίζονται για αυτό οι γυναίκες της Ινδίας. Να παρατηρώ τα όμορφα κοσμήματά τους, άσχετα από την τάξη, κάθε γυναίκα είναι περιποιημένη.
Σε μια χώρα που ακόμα και αυτοί που δεν έχουν καλή οικονομική κατάσταση, δεν χάνουν το χαμόγελο. Όχι το ψεύτικο, αυτό που βγαίνει από την ψυχή.
Μια κουλτούρα που από μικρή ήθελα να γνωρίσω από κοντά, να χαθώ κι εγώ σε όλη αυτή την ζωντάνια, στα χρώματα και τις ωραίες μουσικές. Σε κάθε γιορτή, σε κάθε σπίτι η μουσική που σε ξεσηκώνει και σε κάνει να λικνίζεσαι στον ρυθμό.
Μου χρωστάς αυτό το ταξίδι. Έναν Ινδικό γάμο που μου υποσχέθηκες και ήμουν χαρούμενη που θα ζήσω αυτή την εμπειρία. Μου χρωστάς ένα ταξίδι που τελικά έμεινε ένα μακρινό όνειρο, ένα ταξίδι που το πήρες μαζί σου εκεί ψηλά. Ένα ταξίδι που κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω πλέον νοερά, σε μια Ινδία που είδα μέσα από σένα. Ένα ταξίδι που ίσως καταφέρω να πραγματοποιήσω, χωρίς εσένα δίπλα μου, αλλά με σένα μέσα στην ψυχή μου…
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/