Ποτέ ξανά!

Σου παραδόθηκα άνευ όρων. Ψέματα… έναν όρο μόνο έβαλα, να με αγαπάς αληθινά. Και δεν τον κράτησες. Με γέλασες. Και αυτό το παράπονο θα το κουβαλάω πάντα στην καρδιά μου. Αλλά δε θα σε αφήσω να με γελάσεις ξανά ποτέ. Δε θα σε αφήσω να καταστρέψεις ότι πιο όμορφο έχω να δώσω. Γιατί εγώ έχω αγάπη να δώσω. Και θα τη δώσω αλλού. Εσύ δεν έχεις τίποτα.

Άραγε πόσες αγάπες ακόμα θα χαραμίσεις; Πόσο πόνο ακόμα θα μοιράσεις;

Μακριά. Μακριά από μένα, τ´ ακούς; Θέλω να φωνάξω το ψέμα σου, την απάτη που είσαι, να προλάβω το κακό που σπέρνεις, αλλά ξέρω ότι κανείς δεν θα με πιστέψει. Η μάσκα σου είναι πολύ καλά μελετημένη. Κυκλοφορείς ελεύθερος και καταστρέφεις ψυχές και αγάπες.

Λένε πως όταν ο δεσμός μιας αγάπης σπάσει, η ενέργεια που απελευθερώνεται προκαλεί μια αλυσιδωτή αντίδραση στην ισορροπία του σύμπαντος. Άνθρωποι σαν εσένα διαλύουν τον κόσμο τελικά…

Μαντώ Κάραλη