Advertisements
Δεν θα σου πω πολλά, μπορεί να νιώθω ένα ηφαίστειο μέσα μου έτοιμο να εκραγεί από συναισθήματα και εγώ απλά να καίγομαι για να περιμένω να μου απλώσεις το χέρι να σωθώ από αυτό. Kι αν με τραβήξεις κοντά σου, ακόμα και στη κόλαση θα σε ακολουθούσα…
Ίσως τόσο να σε έχω ερωτευτεί… για τον τρόπο που κοιτάνε τα μάτια σου, για τη φωνή σου, για τον αέρα γύρω σου που τόσο ζηλεύω γιατί σε ακουμπάει, γιατί ποτέ δεν έμαθες πόσο χαίρομαι που ήρθες και πόσο λυπάμαι που έχασα χρόνια να μην σε έχω!
Θύμωσα για κάθε μέρα που χάθηκε και δεν τόλμησα να σου πω “είσαι ο ένας”… Μέχρι εκείνη την μέρα που θα πεις εκείνο το “εμείς”...
Φώτα παντού, ανοιχτοί δρόμοι και αρώματα να σε ζαλίζουν. Δάκρυα ευτυχίας και η καρδιά να χτυπάει τόσο δυνατά που η ανάσα κοβόταν….
Τώρα έχω ότι ζήτησα. Εσένα! Εσένα που το φως μπροστά σου είναι θαμπό…
Έλα και πάρε με μαζί σου. Θα έρθω χωρίς κουβέντα, αρκεί να μου δώσεις το χέρι σου. Δεν θα στο πω, θα στο δείξω απλά, γιατί τα λόγια πια θέση δεν έχουν μπροστά στον έρωτα!
Κατερίνα – Ηλέκτρα (Κ.Η.🖤)