Η παιδική ηλικία των περισσοτέρων από εμάς, ήταν συνυφασμένη με τα όνειρα. Όνειρα μικρά, καθημερινά, όνειρα μεγαλεπήβολα, όνειρα ελπιδοφόρα, γεμάτα φαντασία, χαρά και προσμονή για την επίτευξή τους. Πολλά από εκείνα τα όνειρα μας συντροφεύουν ακόμα, άλλα εξαϋλώθηκαν στο χρόνο και ξεχάστηκαν και άλλα πάλι, καλά κρυμμένα, ψάχνουν την ευκαιρία να δραπετεύσουν και να μας παρασύρουν στην εποχή της ανεμελιάς, της αθωότητας, αλλά και του ανεκπλήρωτου απωθημένου…
Οι έντονοι ρυθμοί στους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε, η στυγνή καθημερινότητα και η εκμηδένιση του ελεύθερου χρόνου, θέλει τον άνθρωπο ρεαλιστή, προγραμματισμένο και όχι ονειροπόλο. Δίνεται έμφαση στην πράξη και απομονώνεται η φαντασία ως κάτι αρρωστημένο και επιπόλαιο. Πάρα ταύτα, θεωρώ υψίστης σημασίας ο άνθρωπος να ονειρεύεται και να κυνηγά σε όλη του τη ζωή την επίτευξη των ονείρων του. Έτσι, προσπαθεί να πραγματοποιήσει κάτι που άρρηκτα τον αφορά, που θα τον κάνει χαρούμενο αλλά και ευτυχισμένο και θα του προσφέρει την πολυπόθητη ψυχολογική ευημερία.
Τα όνειρα είναι τα δικά μας οχυρά που μέσα τους, μας κρατούν ζωντανούς. Τα όνειρα είναι εκείνα που μας προτρέπουν να αγωνιζόμαστε, που μας ωθούν να ταξιδεύουμε και να παλεύουμε για τη στιγμή που θα γίνουν πραγματικότητα. Τα όνειρα είναι τα χρώματα που φωτίζουν την ύπαρξή μας και την ταυτότητά μας στο κάδρο του κόσμου, είναι η ελπίδα μας για το αύριο, είναι ο στόχος μας για να γίνουμε καλύτεροι.
Τα όνειρα είναι ο συνδετικός κρίκος με τον εαυτό μας, είναι η επιθυμία και η λαχτάρα μας να γίνουμε πάλι παιδιά, είναι η δύναμη να παραμείνουμε άνθρωποι με ευαισθησίες και όραμα. Όσοι έπαψαν να ονειρεύονται, δυσκολεύονται να καταλάβουν, αποθαρρύνοντας τους υπόλοιπους να τολμήσουν να ονειρευτούν. Μη δίνετε σημασία. Δώστε στα όνειρα πνοή, σάρκα και οστά, γίνεται συνοδοιπόροι τους και παλέψτε για να συνεχίζουν να ελπίζουν και να αδημονούν για την ολοκλήρωσή τους. Ονειρευτείτε με τα μάτια ανοιχτά. Γιατί όπως πολύ σοφά έχει πει ο Paul Valery, ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις!!!
Της Κατερίνας Σιδέρη