Έχω μια όμορφη παράδοση. Ήρθε ο καιρός που ξεκίνησε ο στολισμός για τα Χριστούγεννα.
Οι δρόμοι φέτος από πολύ νωρίς, έχουν γεμίσει με όμορφα στολίδια και πολύ λαμπερά φωτάκια. Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης θα σε κάνει να ξεχαστείς και να μεταφερθείς στην μαγεία αυτών των ημερών. Παντού ακούς Χριστουγεννιάτικα τραγούδια με αγγελικές φωνές. Ο κόσμος προσπαθεί να ξεχάσει όλα τα άσχημα της εποχής που ζούμε. Φοράνε τα όμορφα χαμόγελά τους και βγαίνουν έξω να δουν τις στολισμένες βιτρίνες και να πιούν μια ζεστή σοκολάτα.
Όλοι μας θέλουμε να νιώσουμε ξανά παιδιά, να χαθούμε στην ανεμελιά και στα χρόνια που το μόνο που μας ένοιαζε ήταν το παιχνίδι και τίποτα άλλο.
Στο σπίτι μου κάθε χρόνο στολίζω το δέντρο παρέα με την μητέρα μου. Τέλη Νοεμβρίου, έχει γίνει σαν παράδοση. Το απόγευμα μπαίνει μουσική με τραγούδια που υμνούν την έλευση του χριστού. Στο τραπέζι διάφορα μεζεδάκια και η μυρωδιά της κανέλας διάχυτη σε όλο το χώρο. Το ζεστό κρασί ετοιμάζεται, κόκκινο με κανέλα και διάφορα μυρωδικά. Μια μυρωδιά που σε μεταφέρει σε κάποιο σαλέ πάνω σε κάποιο χιονισμένο βουνό.
Και ο στολισμός ξεκινάει με κέφι και χαρά και πολύ τραγούδι. Στο τέλος κάθεσαι αναπαυτικά με το κρασάκι σου στον καναπέ. Απολαμβάνεις τον όμορφο στολισμό και αμέσως μεταφέρεσαι σε μια μαγεία, σαν να ζεις σε παραμύθι. Πας ταξίδι με το μυαλό στα παιδικά σου χρόνια που τόσο ανυπόμονα περίμενες.
Αυτή η εποχή σου θυμίζει την αγάπη, μα σε κάποιούς την έντονη μοναξιά. Είναι άνθρωποι που μένουν μόνοι και αυτή η λάμψη των γιορτών τους φέρνει μελαγχολία, μα ακόμα και έτσι η λάμψη του στολισμένου δέντρου σε κάνει να χαμογελάς και να νοσταλγείς ότι πιο πολύ αγάπησες.
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/