Η γιορτή του Άγιου Νικόλαου έφτασε. Στην Ελλάδα είναι ο προστάτης των ναυτικών. Για αυτό τον λόγο αυτή την μέρα στολίζουμε ένα καραβάκι. Αυτή την παράδοση είχαμε για χρόνια.
Στην Τσεχία που γεννήθηκα, υπάρχει άλλο έθιμο σε σχέση με την συγκεκριμένη γιορτή και τον Άγιο Νικόλαο. Στην Τσεχία, ο Άγιος Νικόλαος είναι αυτός που φέρνει δώρα και κυρίως γλυκιές λιχουδιές.
Την παραμονή της γιορτής του, στις πέντε του μήνα, το βράδυ, ο Άγιος Νικόλαος βάζει τα καλά του και πηγαίνει σε όλα τα σπίτια των φρόνιμων παιδιών. Αφήνει συνήθως στις παντόφλες τους ή στις κάλτσες, που τα παιδιά είχαν προνοήσει να αφήσουν έξω πριν κοιμηθούν, γλύκα και φρούτα. Την άλλη μέρα, τα παιδιά όταν ξυπνάνε με χαρά τρέχουν έξω να δουν αν έχουν δωράκια. Αυτή η αγωνία και η προσμονή είναι αυτό που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια. Λένε ότι στα άτακτα παιδιά ερχόταν το διαβολάκι και τους άφηνε ένα κάρβουνο.
Στο χωρίο που ζούσα τότε, όλα τα παιδιά είχαν έξω από το παράθυρο σοκολάτες. Μόλις ξημέρωνε έξι του μήνα, το μόνο που άκουγες στο χωριό, ήταν χαρούμενες παιδικές φωνές. Τα παιδιά έτρεχαν με χαρά από σπίτι σε σπίτι, για να δείξουν σε όλους τα όμορφα δώρα που πήραν από τον Άγιο Νικόλαο.
Στην Ελλάδα, ο Άγιος Νικόλαος προστάτευε τους ναυτικούς, τους φώτιζε τον δρόμο για να γυρίσουν ασφαλείς στο σπίτι τους, για να περάσουν τις γιορτές με τις οικογένειες τους. Για αυτό τον λόγο και στην Ελλάδα αυτή την μέρα το σπίτι στολιζόταν με φωτάκια και στόλιζαν το καραβάκι για να υποδεχτούν τους δικούς τους ανθρώπους που βρισκόταν στην θάλασσα.
Κάθε χώρα τα δικά τις έθιμα. Οι παλιές γενιές προσπαθούν να μας τα περάσουν για να μην χαθούν στον χρόνο.
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/